Merhaba, güzelim. |Yarı Texting (TAMAMLANDI) ✅

MG - 10. BÖLÜM

MG -10.BÖLÜM

Yatağımda sırtüstü yatarken tavana bakıyordum. Doruk 'a karşı sinirim hâlâ dinmemişti.

Şaka gibi resmen karşıma çıkmadı ya. Bir de çıkıcam falan dedi.

Kandırdı resmen beni.

Pislik.

Ay çok kinleniyorum ama ben durdukça.

Kapım çaldığında tavana diktiğim bakışlarımı kapıya çevirdim.

"Güzelim müsait misin?" Abim kapının ardından konuştuğunda kollarımı yatağa yaslayıp kendimi yukarı doğru çıkarttım ve sırtımı yatak başlığına yasladım.

"Gel abim." 

Seslenmemin ardından abim kapıyı açıp odama girdi ve yanıma gelip yatağıma oturdu.

"İyi misin güzelim?" Derken burnuma işaret parmağıyla hafifçe vurmuştu. Bu hareketine tebessüm ettim.

"İyiyim abim. Sen nasılsın?" Dediğimde derin bir nefes aldı.

"Ben iyiyim de sen iyi gibi durmuyorsun. Odandan çıkmadın sadece yemek yemek için çıktın. Daha çıkmadın."

Endişeyle bana bakan gözleri tebessümümün büyümesine sebep oldu.

"Ya sen nesin? Düşünceli biricik abi misin sen?"

Dizlerimin üzerinde kalkıp abime sarıldığımda o da bana sarıldı.

"Sadece bir şeylere canını sıkma. Kendimi üzme istiyorum." Omzumu öpüp söylediği şeyle kollarımı daha da sıkılaştırdım.

Ama ben minnoş minnoş oldum şimdi.

"Abi." Mırıldandığımda geri çekilip yüzüme baktı.

"Efendim güzelim?" Dediğinde düz bir şekilde yüzüne baktım.

"Senin sevgilin yok değil mi?" Hızlı bir şekilde sorduğum soruyla gülmeye başladı.

Konumuzla alâkası yoktu ama konuyu değiştirmem lazım ne yapayayım?

"Ya gülme! Yenge falan istemiyorum ben bak." Koluna canını yakmayacak şekilde vurduğumda kahkahası artmıştı.

"Bilemeyeceğim bebeğim. Belki vardır belki yoktur." Dediğinde yatakta ayağa kalktım.

Konu değişsin diye açtığım konuda kıskançlıktan gebereceğim bak şimdi.

"Abiiii." Hafif yüksek sesle konuşurken ellerimi belime koydum.

"Kabul etmiyorum ya. Yoktur yoktur. İstemiyorum ya." Yatağımda sinirle zıplayarak konuştuğumda güldü.

"Ya varsa?" Dediğinde gözlerimi kısıp zıplamayı bıraktım ve yüzüne baktım.

"O zaman ben de sevgili yaparım." Dediğimde gülmesi soldu ve oturduğu yerden hemen ayağa kalktı.

"Bana bak bacaksız. Ben senden yaşça büyüğüm ve sen benden yaşça küçüksün. Abine bunu nasıl diyebilirsin." Kızar bir ses tonuyla konuştuğunda omuz silktim.

Gözlerimi devirdiğimde parmağını salladı ayıplar gibi. Tekrar omuz silktiğim zaman beni belimden tutup yatağa yatırdı ve gıdıklamaya başladı.

"Tamam abi dur , gözünün çapağını sevdiğim dur." Dediğimde gıdıklamayı kesip o da benim yanıma yatağa uzandı ve benim gibi tavana baktı.