Merhaba, güzelim. |Yarı Texting (TAMAMLANDI) ✅

MG-11. BÖLÜM

MG-11. BÖLÜM;

BEN YANLIŞ DUYMADIM DEĞİL Mİ?

Şimdi bana Aren 'engeli ne zaman kaldıracaksın karamelim?' soru sordu.

Gözlerimi şokla açıp aniden kalkmaya çalıştığımda üzerime doğru eğilmiş Aren'e kazayla kafa atmıştım.

İkimiz de bunu beklemiyor olmalıyız ki ani çarpma ile inlemiş ve ikimiz de kafamızı tutmuştuk.

Pis pis Aren'e bakmaya başladığımda Aren gülümsüyordu.

Ne gülüyorsun? Ne gülüyorsun? Ben varım tabut var ne gülüyorsun?

Asabım bozuldu.

Yani şimdi Doruk baya baya benim her gün gördüğüm hatta ortaokulda aşık olduğum Aren Cida mıymış?

Hadi lan oradan.

"İyi misin?" Dediğinde pis pis bakmaya devam ettim.

Ay hâlâ gülüyor. Parçalayacağım şimdi bak.

"İyiyim." Gözlerimi kısarak yüzüne bakarken konuştuğumda dikleşip üzerime eğilmeyi kesti.

"Eğlenceli miydi bari?" Dediğimde kaşlarını çattı.

"Ne?" Dediğinde dudaklarımı yaladım.

"Beni işleterek eğlenmek." Sinirle konuştuğumda eğlenen yüz ifadesi değişti.

"Seni hiçbir zaman işletmedim Gül. Seninle hep en samimi halimle konuştum. En saf, en savunmasız, en şeffaf halimle." Dediğinde sadece gözlerine bakmakla yetindim.

"Kim olduğumu biliyorsun artık. O engeli kaldıracak mısın?" Sözlerine devam ettiğinde gözlerimi kaçırdım.

Kim olduğunu biliyor olmam onu affettiğim ya da ona olan kızgınlığım geçtiği anlamına gelmiyordu.

"Hayır." Dediğimde gözlerindeki hayal kırıklığı sanki omuzlarına dökülmüştü ve omuzlarının düşmesine sebep olmuştu.

"Neden?" Dediğinde sessizce yüzüne bakarken yavaşça salona öğrenciler gelmeye başlamıştı.

Sanırım hocanın verdiği ara bitti.

"Ara bitti gençler devam edelim herkes yerine." Edebiyat öğretmeni ellerini birbirine çarparak konuştuğunda Aren'in gözlerine bakarak tabuta geri yattım ve ardından gözlerimi kapadım. Böylece sorusundan kaçmış oldum.

📱📱📱📱📱

"Yani şimdi senin şu mesajlaştığın, sana aşık olduğu bal gibi ortada olan, sana ikide bir yürüyüp seni pata küte düşüren Doruk senin ortaokulda deli gibi aşık olduğun ve onu unutmak için abinin yanına okumaya gitmene rağmen unutamayıp tekrar buraya döndüğün Aren miymiş yani?" Zehra'nın söylediği şeylerle elimle yüzümü kapadım.

Bu kadar da detay vermene gerek yoktu kanka ya. Taş var duvar var yer var yerin de kulağı var derler. Ya Aren'in kulağına giderse? Bir de okuldayız yani.

"Bu kadar ayrıntıya gerek var mıydı?" Homurdanarak sorduğumda başımı kaldırıp ona baktım.

Başını büyük bir hevesle onaylar manada salladığında derin bir nefes aldım.

"O sana aşık, sen ona aşıksın. E arada hiçbir sıkıntı yok sevgili olun. Hatta evlenin. 6 çocuk yapın. Ben de ilerde 6 çocuk yapayım. Sonra Arda falan da 6 çocuk yapsın. İşte futbol maçı yapsın çocuklarımız." Zehra hızını kesmeden konuştuğunda utançtan dudaklarımı yemeye başladım.