Ev leş gibi alkol kokuyordu.Çocuklar bir süre bağırıp çağırmışlar,sonrasında sızmışlardı.Sadece Koko ve İnupi uyanıktı.
"Uyumak ister misin İnupi?"
"Ben nerede yatacağım ki..?"
"Yanımda."
"A-ah..Cidden mi..?Rahatsız olmazsın değil mi?"
"Olmam,İnupi."
Koko odasına baktı,
"Ah..Unutmuşum.Şey ya,odamda şuan senin eşyaların var yani bayağı dağınık.Şimdilik diğer odada yatalım."
"Tamam Koko.."
Kokonoi İnupi'yi kolaylıkla yerden kaldırdı.
"Sen hiç yemek yemiyor musun lan?"
İnupi gülümsedi.
"Bazen."
Kokonoi yine surat astı ve oğkanın saçlarını okşadı,
"Özür dilerim İnupi,keşke seninle daha önce tanışsaydık."
İnupi iç çekti,diğer odaya geçtiler.Burada iki ayrı yatak vardı.
"Ayrı mı yatacağız..?"
İnupi hayal kırıklığına uğramış gibiydi,Kokonoi onun bu haline gülümsedi.
"Sen şu armut koltuğa otur,birleştireyim yatakları."
İnupi Kokonoi'nin kucağından yere indi,armut koltuğa oturup Kokonoi'yi izlemeye başladı.Kokonoi,bir yatağı diğerinin yanına ittirdi.
"Sen yatağa geç ben de pijamamı giyeyim."
İnupi'nin tüm yorgunluğu gitmiş,hızlıca ayağa kalkmış ve yatağa uzanmıştı,yataklar yumuşacıktı,güzel kokuyordu.
Kokonoi,bir süre sonra siyah,üstünde küçük bir kedicik olan pijamasıyla kapıda belirdi.
Kokonoi İnupi'nin yanına geçip ışığı söndürdü.
"İnupi?"
"Efendim Koko?"
"Seni tekrar öpebilir miyim İnupi?"
İnupi kızardı ve gülümsedi.
"Neden olmasın ki..."
Kokonoi ışığı kapattı ve İnupi'yi yatakta doğrulttu,ona tekrardan bir öpücük verdi.
"Çok tatlısın,İnupi!"
"Eheh.."
Kokonoi İnupi'yi kendine çekti ve ona sarıldı.
"İyi geceler Koko.."
Koko onun alnına bir öpücük kondurdu,
"İyi geceler İnupi."
.
İnupi sabah uyandığında başı çatlıyordu.Koko hâlâ uyuyordu,kolları İnupi'nin etrafındaydı.
İnupi telefonundan saate bakmıştı,bugün cumartesiydi ve saat 13.46'ydı.Neredeyse öğlen iki olmuştu ve kimse kalkmamıştı.
"Koko..Koko.."
"Hm..Efendim bebeğim.."
İnupi kızardı,
"Uyan artık.."
"Hmh.."
Koko gözlerini açtı.
"Günaydın İnupi'm!"
Diyip ona sarıldı.
"Günaydın Koko.."
"Rahat uyudun mu İnupi?"
