Seishu'nun beyni donmuştu, hareket edemedi. Matsuno hızla Hajime'nin yanına emekledi. Yutkunup yüz üstü düşen Hajime'yi döndürdü. Hafif aralık, nemli gözleri Seishu'yu arıyordu. Matsuno yan taraftan bulduğu bir tişörtü ortadan ikiye yırtıp, iki kat boyunu uzattıktan sonra Hajime'nin göğüsüne sarmaya başladı. Seishu ise şoku atlatamamış olsa bile, hareket edip Hajime'nin yanına gitti. Hajime boştaki elini Seishu'ya yavaşça uzattı, onun yanağını okşadı.
İS"Yapma bunu, bunu yapma, veda edecekmişiz gibi davranma Tanrı aşkına!Hajime, lütfen kes şunu, bir şey olmayacak sana. Lütfen."
KH"Seishu, her ihtimali düşünmem lazım.."
Öksürdü, kan öksürdü. O sırada hastaneye varmışlardı. Keisuke hemen arkaya gelip Hajime'yi sırtına aldı ve hastane'nin içine adımladı.
Seishu üzerine bir hırka alıp sevgilisinin peşinden çıktı. Matsuno da kapıyı çekip çıktı. Seishu, Keisuke'yi takip ediyordu.
Hajime'yi odaya aldılar. Keisuke çıktı, sandalyeye yan yana oturdular. Keisuke iç çekip Matsuno'nun sırtını okşarken Seishu ağlamıyordu. Ağlayamıyordu. Sırtını yaslayıp ağlayabileceği Hajime'si yoktu şuan. İçini çekip, ellerini ovuşturdu. Bacaklarına sürttü, çok soğuktu. Hajime olsaydı, buna izin vermezdi. Üşümesine asla izin vermezdi. Tanrı'ya dua etti.
"Lütfen Tanrım, yaşama sebebimi elimden alma. Beni ondan al, onu benden alma, yalvarırım."
Tekrarlayıp duruyordu. Arkalarından gelen çeteyi merak etti. Ama Hajime vurulduktan sonra o araba oradan uzaklaşmıştı. Seishu karavana inip altına eşofman giydi. Aklına kedi geldi, ortalıkta yoktu. Raflardan birinin içine kıvrılmış mırlayarak uzanıyordu.
Seishu onu kollarına aldı. O kadar ses içerisinde nasıl olmuştu da uyanmamıştı? Seishu bunu boşvererek kediyle yatağa uzandı. Şuan yaşamak istemiyordu. Yaşamının son anlarını bu kediyle geçirmek için, gözlerini kapatıp anılarını düşündü. İlk tanıştıkları zamanı, ilk öpüşmelerini, birlikte tattıkları bütün ilkleri aklından geçirdi. Ömrünün sonuna kadar birlikte kalacaklarını düşündüğü için kendisine kızdı.
Sonrasında kediyi yatağa bırakıp yukarı çıktı.
İS"Haber var mı?"
BK"İyileşebilir diyorlar. Seni çağırıyordu daha demin."
Seishu başka hiçbir şey duymadan içeri girdi. Sevgilisinin baygın gözleri ona bakıyordu.
İS"Hajime?"
KH"Efendim güzelim?"
İS"Acıyor mu?"
KH"Kısmen- ah. Sikeyim. Yalan söyleyemeyeceğim. Deli gibi acıyor. Ölsem daha iyi."
İS"Böyle şeyler söyleme, yalvarırım. Ben ne yaparım sen yokken? Sensiz yaşayamam ben."
KH"Yapacak bir şey yok, haha..."
Seishu yumruklarını sıktı. Gözünden damlalarca yaş saldı.
KH"Ağlama."
İS"Ne yapayım ben? Ağlamayıp ne yapayım, Tanrı aşkına?"
KH"Gülümse, en azından son kez, son kez o güzel gülüşünü göreyim lütfen."
Öksürdü, üstü başı kan olmuştu.
KH"Ah, kusura bakma. Kan öksürüyorum yaklaşık bir saattir."
İS"Sikeyim."
Seishu saçlarını çekiştirmeye başladı.
KH"Benim için gülümser misin?"
Diyip iki avcunu da sevgilisinin yanaklarına konumlandırdı.
Seishu zorla gülümsedi.
İS"Gerçekten...Gerçekten benimle eve dönmeyecek misin şimdi?"
KH"Hiç umut yok, güzelim. En güzel doktorlar buraya gelene dek cesedim çürümüş olur."
İS"Deme öyle, konuşma bu şekilde, lütfen..."
KH"Üzülme, bak ben üzülmüyorum. Diğer dünyada tekrar görüşeceğiz zaten, ayrıca anılarımız var."
İS"Bu anıları yarattığın için teşekkür ederim. Benimle olduğun için, benimle her şeyini paylaştığın, beni sevdiğin için teşekkür ederim."
KH"Bu güzel yüzünle beni sevdiğin için teşekkür ederim."
Hajime öksürdü.
KH"Öldüğümde beni cehenneme atacak varlık, bir melek olursa, umarım sana benzer."
İS"Saçma sapan konuşma Hajime."
KH"Seni seviyorum, Seishu. Ama keşke ölmeden önce, adını 'Seishu kokonoi' olarak söylediğini duyabilseydim."
Seishu hıçkırarak ağlamaya başladı.
KH"Seni avutmaya gücüm kalmadı güzelim, ama lütfen savaş benden sonra. Tamam mı? Pes etme, pes edersen öteki tarafta da görüşürüz."
Seishu burnunu çekti. Sevgilisinin dudağına eğilip uzun bir öpücük kondurdu.
İS"Pes edeceğim. Tekrar söylüyorum, hayatta kalmamın sebebisin, Hajime. Senden sonra yaşam, anlamsız, siyah beyaz sıkıcı ve durgun olacak. İstemiyorum."
KH"Hah.. Seni özleyeceğim. Öldüğümde, yakılmadan önce son kez öper misin beni?"
İS"Öperim, Hajime."
Seishu sevgilisinin önünde ağlayıp, sayılı nefesi kalmış sevgilisini üzmek istemiyordu.
İS"Seni çok seviyorum. Bunu biliyorsun, değil mi?"
KH"Tabii ki de, ben de seni çok seviyorum-"
Boğazından çıkan hırıltıyla sırıttı Hajime.
KH"Bak şimdi, ölüyorum. Yaşlı ikimiz, birbirimize sokulup uyurken öleceğimi sanıyordum."
İS"Peşinden geleceğim."
KH"Hh.. Üzgünüm, daha fazla konuşamayacağım.."
Seishu sessizce hıçkırdı. İstemiyordu sevgilisinin gitmesini, hiç istemiyordu. Eğer o gidiyorsa, Seishu da gidecekti peşinden. Dönüşü yoktu. Yandaki televizyondaki dümdüz yeşil çizgiye baktıktan sonra kendini oracıkta boğmak istedi.
Sevgilisinin son isteğini yerine getirerek onu uzunca öptü, ölürken bile sırıtan, dudakları yumuşacıktı. Gözleri sevgi doluydu ama artık boş bakıyordu. Onları eliyle kapattıktan sonra odaya doktorları çağırıp odadan çıktı.
BK"Ne oldu?"
CM"İyi misin? Ne oldu içeride, iyi mi Koko?"
İS"Haha.. Hiç iyi değil. Bilmiyorum. O artık gitti. Onu korumayı dilerdim."
Kimse ağzını açmadı. Seishu oturağa çöküp ağlamaya başladı.
