İnupi yatakta oturarak kapıya bakıyordu,Koko hızlıca içeri girip arkasından kapıyı kapattı.
"İnupi?"
"Efendim?"
Koko,İnupi'nin yanına oturdu.
"Vücudunda morluklar olduğunu duydum.Neymiş bunlar?Sebepleri?"
İnıpi gözlerini hafifçe pörtletti,sonra tekrar baygın haline döndürüp camdan uzaklara baktı,ne diyebilirdi ki?Emilmiş gibi duruyorlar.Tabii ki de dayak iziydi.
"İnupi,cevap bekliyorum?"
"A-Ailem.."
"Neden?"
"Herşeyi söylemek istemiyorum.."
"En azından bir fikir ver İnupi.Engelleyebileceğimiz birşey varsa yapacağım."
"Dersler"
Diye mırıldandı İnupi,Kokonoi'ye yeterince sorun çıkartmıştı.
"Bunu bugün konuşmayalım Kokonoi..Lütfen.."
Kokonoi kafasını salladı.
"Kafanı dağıtmak için bir bardak doldurabilirim?"
İnupi omuz silkti.Koko ona tek günde çok yardım etmişti,borcunu hiçbir şekilde ödeyemeyeceğini biliyordu.
"Bekle,şişeyi getireyim."
Koko şişeyi ve bir bardağı getirdi,İnupi için doldurduktan sonra kendininkini yudumladı.
"İnupi,bana kendin hakkında daha çok şey anlatamaz mısın?"
İnupi iç çekti,İnupi bugün boğuluyor gibiydi.Kokonoi onun bu halini gördüğünde elindeki bardağı shotlamıştı.
"Shotlayabilir misin?"
"Bilmem..Deneyeyim?"
İnupi shotladı,sonrasında öksürse de iyiydi.Kokonoi yatağın başlığına sırtını dayadı.Kollarını açarak İnupi'ye baktı.Eğer İnupi bu kadar kötü durumda olmasa sikerdi,kendisini zor tutuyordu.Koko çoktan kararını vermişti.Bu çocuğu kendine aşık edecekti.Tipi zaten iyiydi ve parası vardı,kolay iş diye düşündü.
İnupi Kokonoi'nin kollarına boş boş baktıktan sonra yatakta emekleyerek Kokonoi'nin kollarına vardı.Kafasını Kokonoi'nin göğüsüne koydu,Kokonoi'nin hafifçe ayrılmış bacakları İnupi'nin daha da yaklaşmasına sebep oldu.Kokonoi,İnupi'nin saçlarını okşadı.
"Birlikte duş alsak mı diye sormalı mıyım?Sorsam ne kaybederim.Para harici herşeyi kaybetmeye kabulüm.Gururumu kaybedeli de çok oldu,yarın sorarım."
"Kokonoi."
"Efendim?"
"Eğer sınavlarda başarısız olursam yatılıya gideceğim ve.."
"Ne?Yatılı kursa mı gideceksin?"
"Evet.."
"Başka?"
"D-Day..Söylemek istemiyorum.."
"Tamam İnupi,anladım ben.Sorun değil.Başarısız olmayacaksın,İnupi,derslerinde yardımcı olurum ben."
"Ko-Koko.."
İnupi'nin sesi titiriyordu,Kokonoi kollarıyla onu sardı,onu kucağında oturur pozisyona getirdi.Çenesini tutup kendisine bakmasını sağladı.
"Kokonoi..Ben bir hayal kırıklığı mıyım?"
İnupi'nin gözlerinden yaşlar akıyordu,Koko onun kafasını kendi göğsüne gömdü ve saçını okşadı,böyle ağlasa rahatlardı belki.
