VAMPİR SEVGİLİM (+18)

EVET

Arabadan çıkmayıp duraksamam babamın dikkatini çekmiş olacak ki iyi misin? diye sordu. Evet dedim ve arabadan indim. Okulda doğru yürürken hâlâ olayın şokundaydım.  Ben sınıfa doğru yürürken sanırım size de bu kişinin kim olduğu hakkında bilgi vermeliyim

~3 yıl öncesi~

Salıncakta sallanırken salıncağın birden hızlanmasıyla arkamı döndüm. O gelmişti. Gülümseyip önüme döndüm. Aradan geçen birkaç dakikanın ardından konuşmaya başladı,
Kaç yaşına geldin hala kendi kendine sallanamıyor musun? deyince güldüm. Aslında sallanabiliyordum. Benim tek derdim onun yanıma gelip beni sallamasıydı.
Sallanamıyorum işte nolmuş, sen beni sallıyorsun ya o yüzden öğrenmeye gerek de duymuyorum. deyince bu sefer o güldü. Hâlâ beni sallamaya devam ederken gülümsedim.

Parkta biraz daha vakit geçirdikten sonra birlikte yürüyerek eve gitmeye başladık. Tam yollarımızın ayrılacağı yerde durdu ve bana baktı. Ben de gülüp ona sarıldım ve görüşürüz dedim. Ayrıldığımızda karşıdan karşıya geçmek için yola adım attı. Ama niyeyse benim içimden gitmek gelmemişti, orda durup onun gitmesini izledim. Tam kaldırıma çıkacakken bi korna sesi duyduk. Kocaman bi kamyon freni kopmuş gibi sağa sola hareket ederek Emir'e yaklaşıyordu. Emir bi adım daha atacağı sırada yeterince hızlı olamadı ve kamyon ona çarptı. Bi adım... biraz daha hızlı yürüseydi... ya da ona biraz daha uzun sarılsaydım... hayatta kalacaktı.
Ama bunlardan hiçbiri olmadı ve Emir orada o gün can verdi. Bu olaydan sonra ben ne yemek yiyebildim ne konuşabildim. Ailem psikologla konuştu ve şehir değişikliğinin iyi geleceğine karar verdiler. Öyle de oldu. Annem tayin istedi ve İzmir'e taşındık. Kendime gelmem uzun sürse de 3 yıl bunun için iyi bir sureydi.