Bahaneler ürettiler ayrı ayrı,
Her geçen saniye nefret besledim onlara karşı,
Canım çok acısada eywallah dedim saygıma,
Bana hesap sorma hakkını nerden aldın sen!
Ben hıçkıra hıçkıra ağlarken yanımda bile değildin halbuki!
Anlatamıyorum derdimi sana ya,
Kim ailesine karşı kin güder,
Bak ben güdüyorum işte,
Elalemin sevgilisi ona hayatı zindan ederken
Bana ailem hayatı zindan ediyor.
Bu yüzden sevgiyi senin kalbinde arıyorum,
Sana açıyorum o temiz yüreğimi,
Bari sen gitme tut ellerimden sıkıca,
Dur yanımda hic bırakmamak uğruna.
Bana sabret dediğinin üstünden iki ay geçti sevgilim
Ne olur gel artık sabrım kalmadı benim bu dünyaya,
Gel ki gidelim seninle uzaklara..!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
¤..ŞiirleR Alemİ..¤
PoesíaŞiir insanın taa kendisidir. Duygularını anlatırsın en iyi dostun olur senin.Kime güveniceğini bilemezsin ama şiire güvenebilirsin. Neden mi? Çok basit bir kural. Sen derdini anlatırsın, dostun eleştirir, dinlemez, konuşur ama kâğıt ve kalem sen yaz...