Hayat bazen öyle bir koyar ki insana,
Susarsın sadece,
Dökülmez dilinden söylemek istediklerin,
Kalbin çığlıklar atarken içinde,
Sen sadece dinlersin onun bağırışlarını,
Elinden hiç bir şey gelmez ki
Bırakırsın kendini bir çıkmaza,
O karanlık hapsederken seni içine,
Umut edersin birisi elinden tutsun diye,
En çokta ne koyar biliyormusun?
Sevdiğin adam teslim eder seni o karanlığa,
Artık ne umudun kalır ne de hayâllerin,
Korkarsın gerçeklerle yüzleşmeye,
Yaşamak istemezsin yine aynısı olur diye,
Güvenemezsin hiç birine,
Hayâl kurmak istemezsin bir daha,
Çünkü bilirsin gerçekleşmiyceğini,
Işte bu yüzden küsersin hayata,
Tek mutlu olduğun hayâllerin bile terketmiştir seni aslındaa..
Arkadaşlar şimdi yazdım bu şiiri ve bu fon müziğiyle anlattım gerçekleri. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama bu şiir benim şu an ki dile getiremediğim duygularım.. ;) Umarım beğenirsiniz..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
¤..ŞiirleR Alemİ..¤
PoesíaŞiir insanın taa kendisidir. Duygularını anlatırsın en iyi dostun olur senin.Kime güveniceğini bilemezsin ama şiire güvenebilirsin. Neden mi? Çok basit bir kural. Sen derdini anlatırsın, dostun eleştirir, dinlemez, konuşur ama kâğıt ve kalem sen yaz...
