Korte verhalen

Floriografie

Prompt: Schrijf over iets waar je nog niets van weet
---

In een klein gat in de muur vertellen bloemen jouw verhaal. Terwijl ze binnen de boeketten voor levering uit de koeling haalt, schrikt ze van haar onverwachte klant.

"Goedemorgen, welkom bij Lingua Flora, wat kan ik voor u betekenen?" Met een vriendelijke glimlach groet Alyssa een jongeman die zijn ogen laat dwalen door de winkel.

"Hi, eh, ik weet niet echt waar ik naar moet zoeken, maar misschien kan je helpen met een boeket voor een goede vriendin?" Amin friemelt wat aan een ring op zijn middelvinger en kijkt een beetje rond, niet in staat om de stralende bloemist aan te kijken.

"Voor een boeket ben je hier bij het goede adres! Er zijn weinig klanten op dit moment, heb je tijd voor een gepersonaliseerd boeket?" Met glimmende ogen probeert Alyssa haar klant over te halen. Eindelijk van de routine af.

"Eh, ik heb niet veel beters te doen, denk ik." Hij heeft de geschikte bloemen op de vensterbank gezien tijdens één van zijn vele keren passeren. De boeketten waren zeker de moeite waard, van wat hij dan wist van bloemen.

"Pak deze even aan en volg mij maar." Ze geeft hem twee glazen en liep naar de voorkant van de winkel. Een klein picknicktafeltje wacht op het paar met uitzicht op mensen die doelgericht lopen. Sommigen druk in gesprek met een telefoon, anderen hadden niet eens een telefoon vast om in gesprek mee te gaan. Merels verzamelen zich te midden van de straat om te genieten van het gangenmenu wat een paar ouderen op straat strooien. Terwijl Amin gaat zitten verdwijnt Alyssa snel naar binnen en komt even snel terug met een kan limonade. "Heb je vast wel zin in," zegt ze, de glazen al schenkende. "Vertel, waarom een boeket?"

Ja, waarom eigenlijk? Een doosje chocolade had Día ook wel goed gevonden, misschien zelfs beter. Amin kijkt om zich heen, op zoek naar woorden om een duidelijke zin te vormen. "Eh, goeie. Mijn vriendin, platonisch, Día, zo heet ze, kwam laatst met ... nieuws, ik moet nog kijken of het goed of slecht is, maar ik dacht dat een bosje bloemen wel gepast was. Ik heb haar al een poosje niet gezien door ... omstandigheden, maar we praten nog wel online met elkaar. Ze is ziek, al zegt ze zelf dat het niet kwaad kan, dat het snel gefikst kan worden, ik wil er toch voor haar zijn," hij verslikt zich en kijkt omhoog, zijn knokkels wit, terwijl zijn handen om het glas knijpen. Na een paar keer diep adem te halen gaat hij verder, "ik wil gewoon dat ze weet hoeveel ze voor me betekent."

Terwijl Amin vertelde, was Alyssa aan het schrijven. Af en toe knikte ze of gaf ze een 'mhm'.

"Wil je nog wat limonade?" vraagt ze als Amin stil valt. Ze glimlacht voorzichtig, maar wilt niet opdringen. Iedereen met een verhaal heeft tijd nodig. Amin knikt voorzichtig, nog steeds niet helemaal tegenover haar. Ze schenkt in en vraagt nog, "wat voor persoon is Día voor jou?"

"Ze is," hij aarzelt even. "Ze is het beste wat mij is overkomen, degene die mijn grenzen respecteert en deze toch weet uit te breiden, degene die luistert naar mijn hyperfixaties om twee uur 's nachts, degene die mij herinnert dat een dag maar 24 uur heeft, degene met wie ik nog een roadtrip wil maken om onze playlist uit te testen, degene die geïnteresseerd is in alle duizenden berichten die ik haar stuur en die mij rationeel houdt. Ze is mijn beste vriendin, bijna net familie." De woorden vloeien uit zijn mond zonder filter.

"Día heeft geluk met jou als vriend." Dit is waar Alyssa het voor doet. De mooie, individuele verhalen. Mensen die hun hart open stellen omringd door flora.

Wanneer Amin in de laatmiddag terugkeert naar de bloemist begint hij toch weer na te denken en krabt zijn achterhoofd. Bloemen? Echt waar? Hoe cliché wil je het maken. Niet echt iets wat Día zou verwachten, hopelijk denkt ze er niet zoveel bij.

Alyssa zag hem al aankomen en had de boeket al klaargezet. Een mooi arrangement van gele, roze, paarse en witte bloemen omringd met groene bladen, zorgvuldig bij elkaar gebracht om de betekenis te versterken. Een boeket met een stralend midden om hun vriendschap uit te lichten en zachte kleuren voor medeleven en dankbaarheid. Het lintje stak naar rechts, of links, het maakte niet uit voor het gebaar. De gedachtes van de gever waren een wens voor de ontvanger.

"Wat ... mooi!" Amin weet niet genoeg over bloemen om te weten hoe speciaal dit boeket is. Hij weet wel dat het er mooi uitziet en dat Día het ook prachtig zal vinden.

"Gele rozen, alstromeria's, geraniums en dennen voor vriendschap. Munt, basilicum, wilg, sering en look voor een betere gezondheid. Lavendel voor toewijding, roze rozen voor vreugde, tuinviooltjes om te laten weten dat je aan haar denkt, hortensia's om te laten zien dat je haar begrijpt, gele tulpen om haar uit te leggen dat de zon schijnt in haar lach en roze tuinanjers om haar te bedanken. Alles samengebonden in eikenblad wat ervoor zorgt dat jullie vriendschap versterkt en zij sneller beter wordt," legt Alyssa uit. Ze laat hem het kaartje zien met de uitleg in een net handschrift, "voor als je het vergeet."