"La critique est aisée, mais l'art est difficile"
Papatyalar seni anlatıyor bana; bir tanesi seviyor ile bitiyor, bir tanesi sevmiyor ile. Ama aslında anlatmak istediklerini kimse anlamıyor. Sonum seviyor ile bitse de sevmiyor, ile bitse de ben papatyayım. Benim olayım insanların sevgisini tahmin etmek değil, insanlara huzur verebilmek. Kimse beni görmüyor. Kimse beni anlamıyor. Güzelliğimi fark etmeden beni koparıp atıyorlar. Kimse senin güzelliğini görmüyor -ki zaten görmelerini de istemem-. Kimse anlamıyor içinde nelerin koptuğunu, kimse bilmiyor o güzel düşünecelerini, hayallerini. Ben senin içini görüyorum. Yapraklarının altındaki o güzel hisleri, karakteri görüyorum. Sendeki her şeyi görüyorum. Seni senden daha iyi görüyorum. Yapraklarını seviyorum, dallarının narinliğini seviyorum, seni seviyorum Yong. Neredesin Yong? Neden beni duymuyorsun? Seni de mi kopardılar yoksa..?
yong'