ჯონგუკის პოვ
როდესაც ნუცა დავინახე საშინელ მდგომარეობაში იყო ვერ ვიჯერებ ჯერ კიდევ რომ ასე აწამებდნენ წლები მე კიდე ვლანძავდი და მოღალატეს ვეძახდი ! ნუცა და მინა სახლში არიან მე კომპანიაში ვარ ბიჭებთან ერთად რაღაც არ მასვენებს და ვფიქრობ მათთან წავიდე ... აი მინაც მირეკავს !
- ჯონგუკ ნუცა ექიმთან მიმყავს ტომიც გამოივლის , ნუცამ საქმეს მიხედოს და არ მოვიდესო, ვიცი რომ წამოსვლას ეცდებაო !
- კარგი!
- არ ანერვიულო იცოდე არ მოხვიდე !
- კარგითქო !
უკვე 1 თვე გავიდა ეტლიდან კი ადგა მაგრამ მაინც სუსტადაა , იცის რომ კომპანიაში პრობლემები მაქ და ისევ ჩემზე ფიქრობს ! ვფიქრობ როგოც კი სრულიად გამოჯანმრთელდება ცოლობას ვთხოვ ! აღარაფრის გაწელვა არ მინდა , არაფერს არ დაველოდები ! მინდა ოჯახი გვერქვას !
- ბიჭებო წავედი მე !
- მიდი ჯონგუკ ! ჩვენც მოვრჩით უკვე ყველაფერს !
სახლში წავედი გზად ყვავილები ვიყიდე ჩემი გოგოსთვის და გზას გავუყევი , ისევ ეს შიშის გრძნობა ! ვერ ვიგებ რა მჭირს , ალბად ფსიქოლოგიურია რადგან 3 წელი ნუცა ტყვეობაში იყო ჯერ კიდევ მეშინია . სახლში მივედი ნუცა და მინა ძალიან მხიარულად დამხვდნენ , ბოლო ხმაზე ჰქონდათ მუსიკა ჩართული და ორივე პიჟამოებით ცეკვავდა .
- ჩემი გოგოები კარგ ხასიეთზე არიან !
- მოხვედი ?? ნუცა ეხლა ვივახშმოთ ნუ მომკალი მშიერი
- გუკ შენ გელოდებოდით სავახშმოდ !
- გელოდებოდით არა მაიძულა დალოდება !
- კარგით ვივახშმოთ ეხლა !
- საყვარელო სახლში რომ ხარ ბედნიერი ვარ !
- აბა მე მკითხე , სიგიჟის ზღვარზე ვარ .
ვივახმეთ ჯერ კიდევ ყოველ წამს ვამოწმებ რომ მისი დაბრუნება სიზმარი არ არის გვერდიდან ვერ ვშორდები . ყველაფრის მილაგების შემდეგ ტელევიზორთან დავჯექით , ნეტა ხელები რატომ არ მომტყდა როცა საინფორმაციოზე გადავრთე .
" უკვე 35 გატაცებული ბავშვი, ვერცერთის კვალს ვერ მიაგნეს ! არავინ იცის ბავშვები სად არიან ! ყველას კოუწოდებენ რომ ბავშვები მარტო არსად გაუშვან "
