The Night We Met// Bankzitters

-22-

Pov Demi
Het is nu 2 maanden later. Mijn kanaal gaat ontzettend goed en er zijn steeds meer mensen die met mij voor m'n serie willen filmen. Wel zie ik de jongens minder en dus ook Matthy, wat wel erg jammer is. Ik heb het gewoon heel druk met filmen, editen, regelen en ten slotte creators fc.

Vandaag heb ik een dagje filmen met Marijn Kuipers achter de boeg. Dus vanavond heb ik editen en mails beantwoorden op de planning staan. Ik loop dus naar mijn kleine kantoortje en ga zitten. Ik start m'n pc op en bekijk eerst de mails. Ik antwoord op een paar en als ik daar klaar mee ben ga ik bezig met de 'Op de bank met Demi' aflevering met Julia Heetman.

Middenin mijn edit werk hoor ik mijn achterdeur opengaan. Ik schrik op en pak het meest scherpe wat ik bij me heb. Een pen, maar dat is oké. Ik open zachtjes de deur en loop naar de woonkamer. "Hey" "Oh hey Mat, wat doe jij hier?" Opgelucht hou ik mijn pen weer naar beneden. "Ik had je al lang niet meer gezien, dus ik dacht ik kom even langs" zegt Matthy. Hij glimlacht en kust me. "Sorry, maar ik ben echt heel druk. Zou je misschien een andere keer terug kunnen komen?" "Wat?! Demi, ik ben niet één of andere klant, hé! Ik ben je vriend!" zegt hij, terwijl hij zijn stem verheft. "Ja dat snap ik ook nog wel, maar ik ben nu bezig met m'n werk, dus zou je alsjeblieft weg willen gaan?" "Nee ik ga niet weg! Ik heb je al weken niet gezien Deem, ik mis je" Hij zet een stap naar voren en pakt mijn handen vast. "Ik jou ook, maar ik heb geen tijd, oké?" "Dan maak je toch tijd? Ben ik niet belangrijk voor je ofzo?" Hij laat mijn handen weer los en kijkt me ongeloving aan. "Wat? Tuurlijk wel!" "Waarom laat je dat dan niet zien?" "Ik heb hier geen tijd voor nu" "Oh? Moet je weer werken? Denk ook eens aan mij" "Jij egoïstische kwal! Het enige waar jij aan denkt is jezelf" zeg ik, terwijl ik meerdere keren met mijn wijsvinger tegen zijn borst aandrukt. "Ik egoïstisch?! Je kijkt niet eens naar je eigen vrienden om! Ik bedoel wanneer was de laatste keer dat je Levi hebt gezien? En de jongens? Wanneer was de laatste keer dat je mij hebt gezien?" Tranen prikken in mijn ogen. "Ik heb het gewoon druk, oké? Laat me met rust!" "Weet je wat?! Zo hoeft het voor mij niet. Laat maar zitten" roept hij en stormt mijn huis uit.

Ik laat mezelf tegen de muur naar beneden glijden. Met mijn hoofd in mijn handen barst ik in huilen uit.

De bel gaat. No way dat ik open ga doen met dit huil hoofd. Ik veeg mijn tranen weg en wil kijken wie er staat, maar dan komt er waas van nieuwe tranen voor mijn ogen. Weer hoor de achterdeur open gaan. Kutzooi, die is natuurlijk altijd los.

Ik hoor snelle voetstappen naar mij toe komen. "Demi, wat is er gebeurd?" Ik kijk op. "Juul?" Ze knikt en helpt me opstaan. Ze opent haar armen en ik vlieg er zowat in. "Het spijt me" "Wat? Hoezo?" "Ik heb jou en alles en iedereen laten stikken" "Kom we gaan praten" Juultje neemt me mee naar de bank en gaat zitten. Ik kom naast haar zitten en leg mijn hoofd op mijn schouder. "Hoezo was je hier eigenlijk?" "Matthy had gezegd dat hij naar jou toe ging, maar nog geen kwartier later was hij terug. Hij leek wel erg van streek, dus dacht ik ik kom naar jou toe"

Ik zucht. "Het is allemaal mijn schuld. Ik had tijd voor hem moeten maken" "Hoe bedoel je?" "Ik ben de laatste tijd alleen maar aan het werken. Nooit heb ik tijd vrijgemaakt voor hem, of voor wie dan ook" Ik haal mijn neus op. "Je werkt teveel Deem, echt veelste veel" "Weet ik, maar het ging nu zo goed met het kanaal. Ik kon nu niet zomaar ineens stoppen, want dan was alles gelijk voorbij" "Dat snap ik, maar je hoeft niet elke dag bezig te zijn om goed op schema te lopen"

"Maar wat was er nou gebeurd zonet dat?" vraagt ze. "Als je erover wilt praten ten minste" Ik knik en begin uit te leggen. "Dus het is nu uit tussen jullie?" "Volgens mij wel.."

"En hij heeft gelijk. Ik ben de slechtste vriendin ooit"