Gizli, Saklı AŞK

2. Bölüm

Abim içerde beni beklerken bende makyajımı yapıyordum.
- Hadi be kızım, baloya gitmiyoruz sevgilimle tanıştırıcam seni sadece.
- Makyaj önemli !
Beş dakika geçti ve artık hazırdım.
- Ben hazırım abi,
- Ohh be sonunda
- Motorun anahtarını aldın mı ?
- Aldım, inebiliriz aşşağı.
Motora bindik ve buluşacağımız yere gittik.
- Aşkım bu taraftayız.
Hayır olamaz ! Bu kız abimin sevgilisi olamaz.
Abim kızın seslendiği yöne değil de tam ters yöne ilerledi.
- Abi senin sevgilin şu kız değil mi ?
- Hayır abicim o değil,
İçim öyle rahatlamıştı ki, gidip abime sarılasım gelmişti, ama yapmadım.
Cam kenarına doğru ilerledik ve oturduk, görünüşe bakılırsa daha gelmemişlerdi. Beş dakika sonra abim ayağa kalktı, telefona öyle dalmıştım ki geldiklerini fark etmedim, abim "Ervaa" diye bağırınca bir anda ayağa kalktım.
- Bak Ervacım bu benim sevgilim Tuğçe buda kardeşi Yiğit. 
- Merhaba,
- Merhaba,
Yiğit denilen çocuk gereğinden fazla yakışıklı gibime geldi ama neyse.
Herkes yemek söyledi ama ben evde birşeyler yediğim için tıka basa doluydum ve bu yüzden ben sadece soğuk kahve söyledim.
Onlar sohbet ederken Yiğitin abimle aynı yerde çalıştığını öğrendim ve keşke bende onlarla aynı yerde  çalışsaydım dedim, aslında bunu abime sorsam bir ihtimal izin verebilirdi.
- Erva sen nerde çalışıyosun, dedi Yiğit
- Şey ben çalışmıyorum,
- Çalışmıyor ama o da internetten kolye felan satıyo. dedi abim
- Yaa bende kolyeleri çok severim, dedi Tuğçe,
- Ablamın kolye koleksiyonu var, yani o derece seviyo. Dedi Yiğit
Bu arada garson hesabı getirdi, tabikide hesap kavgası olmadı değil, en sonunda yarı yarıya bölüşmeye karar verdiler.
- Yarın da bizim eve gelsenize, dedi Tuğçe abla
- Siz bize gelin, dedi abim
- Evet hem ben sana güzel bir kolye veririm, dedim
- İşin içinde kolye varsa hayır diyemem, dedi Tuğçe abla
- Ozaman öğlen yemeğine bekliyorum, dedim
- Tamam, dedi
Ve herkes evlerine dağıldı. Yiğit bizim eve gelicek diye güzel bir sofra hazırlamam gerekli.
- Abi,
- Yine ne var Erva!
- Bende sizin lokantada çalışsam?
- Olmaz!
- Ama ben evde çok sıkılıyorum,
- Abicim ben senin neden gelmek istediğini biliyorum,
- Niyeymiş bakalım ?
- Yiğitle aynı yerde çalışmak istiyosun da ondan,
- Ne âlâkası var yaa!
- Çok âlâkası var çook, aman çocuğa aşık olayım deme de,
- Abiii!
- Tamam sustum, saat çok geç oldu kalk da yatalım,
- Tamam, dedim ve kalktım.
Yarın bir aksilik çıkmamasını dileyerek uyudum.