Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• • • • • •
'Bu deftere ismi yazılan kişi ölür.'
İnsanların birbirine attığı tuhaf zincir mektuplarına benziyor olmalıydı bu defter.
"Tsk."
Böyle bir şakayı yapmak veya ortak olmak Light'a göre çok saçmaydı. Böyle boş işlerle uğraşmanın hiçkimseye, hiçbir faydası yoktu. Sadece sinir bozucuydu. Aynı zamanda da vakit kaybı.
Defterle oyalandığı sürede senin çoktan dışarı çıkmış olabileceğini düşünerek etrafına bakındı. Kapıdan sadece tek tük öğrenciler çıkıyordu.
Çoktan çıkmış olabilir miydin? Defteri bulduğu yere bırakarak arkasını döndü. Gözlerini kapıdan ayırmazken seni kaçırmamış olmayı umuyordu. Çünkü eğer seni kaçırdıysa, bugünki şansını elinden kaçırdığı anlamına geliyordu.
Etrafına bakındığında tüm sınıfın çoktan dağıldığını fark etti. Kapıdan daha küçük sınıflar çıkmaya başladığında sınıfınızın dağıldığından tamamen emin olmuştu.
Bir kaç dakika daha bekledikten sonra, artık seni gözden kaçırdığını düşünüyordu. Arkadaşların da, sen de yoktunuz.
Light hayatında ilk defa bir kızı beklemişti, hem de okul çıkışında. Ve hayatında ilk defa biri tarafından ekilmiş gibi hissediyordu.
Seninle konuşmak istediğinden haberin olmasa bile, onu okuldan çıktığında bahçede görmüş olmalıydın. Onu elbette görmüştün, görmemen mümkün değildi. Bu demek oluyordu ki, onu görmezden gelmiştin.
Yumruğunu sıktı. Bu haksızlıktı. Olması gerektiğinden uzun beklemişti seni.
Gerçekten de, çoktan gitmiş olmalıydın. Arkandan gelse bile yetişemezdi muhtemelen sana. Ona nasıl 'görüşürüz' bile demeden gidebilmiştin?
Bir kaç adım attıktan sonra aniden durdu. Aklına arkasında bıraktığı siyah defter ilişmişti tekrardan.
Omuzunun üstünden arkasındaki 'death note' yazılı, siyah deftere baktı. Onu yanına almalı mıydı? Hayır, aslında bu saçmaydı. Öfkesini böyle şeylerle yatıştıracak kadar düşmüş müydü yani?
Olduğu yerde bir kaç saniye bekledi. Aslında neyi beklediğini bilmiyordu. İfadesizce deftere doğru yürüyerek tekrar eline aldı.
Defterin arkasında yazanları okurken, yanına almasının bir sakıncası olmadığını düşünüyordu.
