ONLAR

Bölüm 4

Size hayatımın en kötü gecesi demiştim ya, annemin yanımda kalmadığı o gece yaşadığım korku hiçbir gece ki kadar ağır olamaz. Okuldan yorgun bir şekilde geldikten sonra gece uyuyamadığım için öğlen uykusuna yattım. Saat gündüz olmasına rağmen ben yine aynı şeyleri yaşıyordum. Uyandığımda kapıdan görebildiğim koridorda bekleyen beyaz, ışığa benzer yapısı olan, ama aynı zamanda da dumanı andıran yapılı şey bana doğru baktı. Hiç hareket edemedim sonrasında gözlerim aniden tavana sabitlendi ve geriye doğru istem dışı kaydı. Ben ne kadar uğraşsam da gözlerimi hareket ettiremedim. Sonra daha önce hiç duymadığıma emin olduğum bir ses uyandı dedi. Ben gözlerimi hareket ettirmeye çalışırken bir el tişörtümün üstünden tutup havaya kaldırdı. Görememek beni daha çok korkutuyordu. Yaz olmasına rağmen odam buz gibiydi. Beni tekrar yatağa koyduklarında odadan giden siyah çarşaflı anlam veremediğim şeyleri gördüm. Artık bir kişi değillerdi. Sayıları sürekli değişse de 3-4 kişi oluyorlardı. Zor olsa da uyanabildim gece yaşayacağım şeylerden habersiz bir şekilde yatana kadar ders çalıştım.

Saat geç olduğunu fark edince yatmaya karar verdim. Annemler çoktan yatmışlardı. Gün boyu yemek yemediğimden dolayı mutfağa doğru gittim. Birkaç şey atıştırdıktan sonra odama doğru ilerken bir şeyin beni takip ettiğini hissettim. Adımlarım hızlandı, neredeyse koşarak odama gittim. Kapıyı kapattım nedense beni daha güvenli hissettiriyordu. Sessiz bir ortamda uyuyamadığım için telefonumdan bir dizi açtım ve izleyerek uyumaya çalıştım.

O gece rüyamda boş bir evin içindeydim, etrafta yeşil ışık vardı. Evin içinde biraz yürüyünce kendi odamın kapısını gördüm. Kapıyı açamıyordum, tam açarken yılanın önce bacaklarımdan sonra tüm bedenimi sarmalayarak beni öldürmeye çalışıyordu. Yılan beni sararak yüzüme doğru gelip ağzını açtı, içinden çıkan siyah dumanlı şeyler beni götürüyorlardı. Bu sefer çığlık atabiliyordum, kendi çığlığıma uyandım. Ama bir gariplik vardı. Ayaklarım yere değiyordu. Birkaç saniye geçince odamın kapısında olduğumu gördüm. Etrafa baktım, baktım, baktım... Asla anlam veremedim kapıyı açacakken rüyada gördüğüm şeyi tekrar yaşadığımı anladım. Hızlıca kapıyı açtım ve gördüğüm manzara beni dehşete düşürmüştü. Ben yatağımda yatıyordum. Üstümdekiler aynıydı, kendimi kapıdan izliyordum. Hangisi gerçek ben olduğunu anlamaya çalışırken başımın üstünde 3 tane siyah çarşaflı kadın beni havaya kaldırıp sertçe yatağa fırlatıyorlardı. Tam çığlık atarken bana doğru sinirli bir şekilde baktılar tam üstüme doğru gelirken kendimi yatakta buldum. Kafamı yukarı doğru kaldırdığımda yine 3 çarşaflı kadın beni tutup fırlatıyorlardı. Hayır bu kadarı çok fazlaydı. Bir türlü uyanamıyordum. Bağırarak bildiğim bütün duaları okumaya başladım. Ben okudukça onların gücü azalıyordu. Sonunda sesime uyanan annemle babam bana doğru geldiler. Ama kapıyı açamamışlar halbuki kapı ne kilitliydi ne de arkasında bir şey vardı. İçerden bağırarak dua sesleri geliyormuş. Biraz uğraştıktan sonra beni boşluğa doğru bağırarak bir şeyler söylediğimi görmüşler. Ben dua okuduğumu sanıyordum ama okuyamamışım. Annem yüzüme su fırlattı ve kendime geldim.

O gece sadece ağlayarak bana ne olduğunu sorguladım. Saatlerce düşünüyordum ancak bir sonuca varamıyordum. Telefonuma bakarken izlediğim dizinin dakikaları dikkatimi çekti. Ben uykuya dalmadan önce son hatırladığım 1 saat 21 dakikaydı. Annemlerin yanıma geldiğinde hala açık olan diziyi babam kapattı. Son izlenen dakikası 1 saat 45 dakikadaydı. Yani ben tam 24 dakika kabusu yaşamışım. Bu sıradan bir rüya olamazdı.

Sabah uyandığımda annemler sanki hiçbir şey olmamış gibi gündelik olaylardan bahsediyorlardı. Çok sinirlendim ve şüpheye düştüm. Acaba dün gece hiç yaşanmadı mı? Yaşandıysa eğer neden hiç konuşmuyorlardı? En son sabrım taştı ve sinirle ''neden hiçbir şey olmamış gibi davranıyorsunuz beni yavaş yavaş götürüyorlar siz hiçbir şey yapmıyorsunuz. Aklımı kaybediyorum ben haberiniz var mı?'' Annemin gözlerinin dolduğunu görünce kendim de ağladığımın fark ettim. Evet dün gece yaşanmıştı. Her ne kadar istemesem de hayal değilmiş gerçekmiş. Bunu anladığımda içimden oh çektim.

Sabaha kadar düşünürken bir karar almıştım artık geceleri ne pahasına olursa olsun uyumayacaktım. Kendi küçük beynimle sorunun üstesinden böyle gelebileceğimi düşündüm. Tabii onların bana kurduğu plandan o sıralar habersizdim...

eveet bölümü nasıl buldunuz canlar?? ben yazarken bile tırstım acaba onların kurduğu plan ne olacak? tahminlerinizi yazmayı unutmayıınnn bir sonraki bölümde görüşürüüz