Chapter 3

40 9 0
                                    

Chapter 3

I heard Chie heave a sigh. "I'm sorry, Astra kung natataasan kita ng boses. I just care for you because i love you. You know that right?" Then, she hold may hand kaya napatingin ako dun. "I just can't control my feelings after he says those things about you." Dagdag niya saka ko naramdaman ang pag higpit ng hawak ng kamay niya sa kamay ko.

"Ano ang sinabi niya?" Puno ng kuryosidad na tanong ko sa kanila.

Sabay-sabay naman silang umiwas ng tingin sa akin.

"You don't need to know." malamig na saad ni Kaori. "You'll just get hurt".

Base from their faces and reactions, I already know it. Mas masakit pa ang mga sinabi ni Amiel, kesa sa sugat na natamo ko. Dahil wala ng mas sasakit pa sa katotohanang walang pake at 'di ka mahal ng asawa mo.

"Anyways, how did you know guys na i was here?" I asked trying to change the topic.

"Your secretary called me, sabi niya sinugod ka daw sa hospital. Then, she told us why and i informed this two bitches and got our way here. Medyo nahuli nga lang ito si Chie, may sinakyan pa." sagot ni Kaori.

Ngumisi naman itong si Chie at hinawi ang buhok, mukhang proud pa si gago. "Atleast, may sinasakyan 'di ba girl?" tingin niya kay Rhane, at tinignan sila ng masama ni Kaori.

"Walang love life ang person, choosy ka kase. " saad ni Rhane. "Oh talaga? Fuck you." sagot naman ni Kaori.

Well, silang tatlo ang nasa emergency list ko in case na mangyari sa akin. Weird dahil dapat mga parents ko or family but i choose them instead. Mas komportable ako sa kanila dahil mas OA, ang family ko if they knew something happen to me like this one. And for Amiel, he still in my emergency list. Top 1.

"Did...did you guys told my parents?" I asked them.

"Yes." sagot nilang tatlo. Napatingin ako sa kanila na kunot ang noo.

Alam nila na ayaw ko na malalaman ng pamilya ko ang ginagawa ni Amiel. They will force me to file an annulment if they happen to know that my husband is cheating on me.

"B-but we didn't tell them the reason why you were here, sabi namin nasaksak ka lang and we don't know the reason why." agad na paliwanag ni Kaori kaya napahinga ako ng maluwag.

And just like a cue, the door open revealing my whole family.

"Astra, baby!"

"Sis!

"Tanga!"

Mabilis na tumakbo ang mommy ko papunta sa akin, she hugs me really tight kaya medyo kumirot yung sugat ko but i indure the pain. OA pa naman sila kapag may anak silang nakikitang nasasaktan.

"Are you okay, baby? My God, we were in the airport waiting for our flight in Sicily when your friends called us and informed that you were stab! My God!" Sabi ng nanay ko na masyadong OA ang boses.

I forgot na nay business trip nga pala sila Mom and Dad ngayon kasama ang dalawa ko'ng kuya.

She scan me and my whole body with her eyes full of care. "Tell me, baby, tell nanay where it hurts, tell me." saad ng nanay ko kaya napangiti ako.

Yung pag-aalala niya ang nagpapawala ng sakit ng sugat ko nong bata pa ako hanggang ngayon.

"Okay na ako, Mom. It was nothing serious." sagot ko.

I felt a gentle hand in my head. "Sobra kaming nag-alala sayo, nak. Mabuti naman at ayos ka na." sabi ni Dad sa tabi ko and i can see a lone tear in his eye.

"Dad..." then, i hug him really tight. "Umiyak ka ba?" Panunukso ko na tanong sa kaniya.

"H-ha? Hindi ah, bakit ako iiyak e, 'di ka naman patay." sagot ni Daddy kaya napangiti ako at napatawa.

Maybe, Not At All (On-going)Where stories live. Discover now