ghost'minsung✓

5

"Ah, tabii" Jisung sakince cevap vermeye çalıştı. Jisung, Minho ile birlikteyken her zaman hissettiği aynı çarpıntıyı hissetti ancak bu sefer 100 kat daha kötüydü.

Jisung hayattayken bile hiçbir erkeğin evinde kalmamıştı. Minho'nun evinde mi kalıyordu? Şimdi bu tamamen yeni bir seviye. Böyle zamanlarda Jisung kızarma yeteneğine sahip olmadığı için minnettardı.

"Hey, neden evini ziyaret etmiyoruz?" dedi Minho aniden. Jisung, Minho'ya bakmak için kafasını çevirir, "ne için?" Minho kafasını sallayarak Jisung'a baktı. "Sen gerçekten aptalsın, biliyor musun?" Jisung şakacı bir şekilde Minho'ya orta parmağını gösterirken kaşlarını çattı.

Minho, Jisung'a bakmaya devam ederken, "eski odan hâlâ orada değil mi? Belki gerçekleşmemiş hayalini bir yere yazmış olabilirsin" dedi. Jisung'un ağzı, Minho ile aynı fikirde olan bir 'o' şekli oluşturdu.

"Aman Tanrım, sen bir dahisin. Yarın oraya falan gitmeliyiz. Buradan oldukça uzak olsa da, genellikle oraya uçarım ama sanırım yarın otobüse binebiliriz."

"Bekle, UÇABİLİR MİSİN?" dedi Minho, Jisung'a şok içinde bakarak otururken. Jisung şok içinde geri sıçrar, Minho'nun yüksek sesine şaşırmıştı. "Bir haftadır arkadaşız ve sen gelişigüzel bir şekilde bu önemli bilgiyi atlamaya mı karar veriyorsun?" Minho inanamayarak ellerini havaya kaldırır.

Jisung otururken güldü, "zaten bildiğini varsaydım" Minho gözlerini devirdi, "evet tabi, sanki milyonlarca hayalet arkadaşım varmış gibi."

Jisung merakla sordu, "bekle, yani üçüncü bir gözün falan yok mu? Madem diğer hayaletleri göremiyorsun, neden beni görebiliyorsun?"

Minho başını salladı, "ben hiç ruh ya da hayalet görmedim, ilk olan sendin. Ama diğer hayaletleri göremiyor musun?"

Kollarını kavuştururken Jisung kaşlarını çattı. "Hayır, hiçbir şey görmüyorum. Bu yüzden tek başıma çok yalnızım."

Minho rahatlatıcı bir şekilde Jisung'un omzunu okşadı ya da Jisung'un omzunun işgal ettiği havaya "tamam, artık buradayım. Artık yalnız olmayacaksın" dedi. Minho'nun sözleri Jisung'u gülümsetti ve takdirle gülümsemeye başladı.

Jisung, Minho'nun yanaklarında hafif bir pembelik gördüğüne yemin etti ama bu, göründüğü kadar hızlı kayboldu. 'Halüsinasyon görmüş olmalıyım' diye düşündü Jisung kendi kendine.

"Minho! Şimdi öğle yemeğine gel! Seni bu kadar uzun süre tutan ne?" büyükannesi birinci kattan bağırarak iki oğlanı da güldürür.

"Aşağıya insen iyi olur. Burada olacağım" dedi Jisung, Minho yataktan kalkıp kapısına doğru yürürken.

"Görüşürüz."

Bunun üzerine Minho odadan çıkar ve kapıyı arkasından kapatır. Jisung, Minho'nun odasına bakarken sırıttı, şimdi Minho'nun odasını özgürce keşfetme şansına sahipti.