Zawgyi
လမင္းႀကီးအိပ္တန္းတက္လို႔
ေနမင္းႀကီးထြက္ေပၚလာၿပီးကမ႓ာႀကီးကို
အလင္းေရာင္ေပးကာအိပ္စက္ေနသူ
အေပါင္းကိုႏိႈးထရန္ေဆာ္ဩေနခ်ိန္
Wangအိမ္ေတာ္လို႔အမည္ရတဲ့အိမ္ေတာ္
ႀကီးထဲကအိပ္ခန္းေလး၁ခုထဲမွာေတာ့
ေကာင္ေလး၁ေယာက္ကခုထိႏွစ္ၿခိဳက္စြာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းပါပဲ...
မာမီဝမ္
"သား...ေ႐ွာင္ေလးထေတာ့ေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"၅မိနစ္ေလာက္ထပ္အိပ္ပါရေစ..."
အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံေလးျဖင့္မပြင့္တပြင့္
ေျပာလိုက္တယ္...
မာမီဝမ္
"ဘာ၅မိနစ္လဲ...ထပါေတာ့ဒီေန႔ဝမ္ေလး
ႏိုင္ငံျခားကျပန္လာမွာေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"အဲ့ဒါဘာျဖစ္လဲလို႔..."
မာမီဝမ္
"အဲ့ဒါသားသူ႔ကိုသြားႀကိဳရမွာေပါ့..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဒယ္ဒီသြားႀကိဳမွာမဟုတ္ဘူးလား..."
မာမီဝမ္
"သားဒယ္ဒီကသြားခါနီးမွအလုပ္ကိစၥေပၚ
လာလို႔တဲ့...သားပဲသြားႀကိဳလိုက္ပါေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မသြားခ်င္ဘူးမာမီရာ...ဒီေန႔သားခ်စ္သူနဲ႔
ခ်ိန္းထားတာ႐ွိတယ္...ခုေတာ့ဆက္အိပ္
လိုက္အံုးမယ္..."
ေစာင္ေခါင္းမူးျခံဳကာျပန္ေကြးသြားတယ္...
မာမီဝမ္
"ဒီခေလးနဲ႔ေတာ့ကြယ္ မရဘူးသားကိုယ္
တိုင္ဝမ္ေလးကိုသြားႀကိဳရမယ္...ဒါမာမီ့
အမိန္႔ပဲ...''
ျခံဳထားတဲ့ေစာင္ကိုဆြဲလွန္လိုက္ေတာ့
ထထိုင္ၿပီး...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မာမီကလဲဗ်ာ..."
မာမီဝမ္
"ထ မ်က္ႏွာသြားသစ္ေခ်...ၿပီးရင္ေအာက္
ဆင္းခဲ့မာမီမင္းႀကိဳက္တဲ့ၾကက္ဥထမင္း
ေၾကာ္ေၾကာ္ထားတယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္~~~..."
သံ႐ွည္ဆြဲကာျဖင့္ေျဖလိုက္တယ္...
YOU ARE READING
အမုန္းမွစတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရား 💔 👉 💖
FanfictionZawgyi ေ႐ွာင္က်န္႔ ''ငါမင္းကိုအရမ္းမုန္းတယ္ေပၚေပၚ... ဒီကိုယ္ဝန္ကိုလဲငါမရ ရေအာင္ဖ်က္ခ်ပစ္မယ္...'' ဝမ္ရိေပၚ ''ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္ မင္းႀကိဳက္သေလာက္ေမာင့္ကိုမုန္း... မင္းဘယ္ေလာက္မုန္းမုန္း ေမာင္ကေေတာ့မင္းကို ခ်စ္ေနမွာပဲ...'' Unicode ရှောင်ကျန့် ''ငါမင်းကိုအရမ...
