Zawgyi
"အား ကြၽတ္ ကြၽတ္...ေခါင္းေတြမူးလိုက္တာ
ေနာ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ႏိုးလို႔လာခဲ့တယ္...
မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူမသိတဲ့
အခန္း၁ခုထဲေရာက္ေနခဲ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..."
႐ို႐ို
"ကိုယ္ ႏိုးၿပီလား..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟမ္ ႐ို႐ို!!!မင္းကဒီကိုဘယ္လို...
ငါကေကာဒီကိုဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး.."
႐ို႐ို
"ကိုယ္ရယ္႐ို႐ိုနဲ႔မေတြ႔တဲ့လအနဲငယ္အတြင္း
မွာမင္းေတြငါေတြေတာင္ျဖစ္ကုန္ၿပီလား...
ၿပီးေတာ့ေမးခြန္းေတြကလဲမ်ားလိုက္တာ...
႐ို႐ိုကိုယ့္ကိုကယ္လာတာေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘာကိုကယ္လာတာလဲ..."
႐ို႐ို
"အဲ့ဒီဝမ္ရိေပၚနားမွာကိုယ္မေနခ်င္ဘူးမလား...
ကိုယ္အေျခေန၁ခုေၾကာင့္သူ့ကိုလက္ထပ္
လိုက္ရတာ႐ို႐ိုသိတယ္...ခုခေလးလဲေမြး
ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ကိုယ္႐ို႐ို႔ဆီျပန္လာလို႔ရၿပီေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ကုိယ္နဲ႔မင္းနဲ႔ကမထိုက္တန္ေတာ့ပါဘူး
ကြာ..."
႐ို႐ို
"ကိုယ္ဘာျဖစ္ေနေန႐ို႐ိုကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္
တယ္...အဲ့ဒီမေကာင္းဆိုးဝါးေလး
ကိုလဲခေလးစြပ္ျပဳတ္လုပ္လုပ္ဘာလုပ္လုပ္
ေရာင္းစားပစ္လိုက္မယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ရင္ခြင္ထဲကေ႐ွာင္ယြီေလးကိုလက္
၁ဖက္ထဲနဲ႔အၾကမ္းပတမ္းဆြဲေပြ႔လိုက္
တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"႐ို႐ို!!!မင္းဘာလုပ္တာလဲ...ငါ့သမီးငါ့ကိုျပန္
ေပး..."
႐ို႐ို
"ကိုယ္ဘာလို႔႐ို႐ို႔ကိုေအာ္တာလဲ...
ဒီခေလးကိုကိုယ္မလိုခ်င္ခဲ့ဘူးမလား...
႐ို႐ိုကိုယ္တိုင္သူ႔ကိုသတ္ေပးဆိုလဲသတ္
ေပးမယ္...ဒါမွအဲ့ဒီဝမ္ရိေပၚလဲခံစားရမွာ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မင္းဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ...ငါ့သမီးကို
မင္းလက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မထိနဲ႔...ထိလို႔ကေတာ့
မင္းကိုငါအ႐ွင္မထားဘူး..."
VOCÊ ESTÁ LENDO
အမုန္းမွစတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရား 💔 👉 💖
FanficZawgyi ေ႐ွာင္က်န္႔ ''ငါမင္းကိုအရမ္းမုန္းတယ္ေပၚေပၚ... ဒီကိုယ္ဝန္ကိုလဲငါမရ ရေအာင္ဖ်က္ခ်ပစ္မယ္...'' ဝမ္ရိေပၚ ''ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္ မင္းႀကိဳက္သေလာက္ေမာင့္ကိုမုန္း... မင္းဘယ္ေလာက္မုန္းမုန္း ေမာင္ကေေတာ့မင္းကို ခ်စ္ေနမွာပဲ...'' Unicode ရှောင်ကျန့် ''ငါမင်းကိုအရမ...
