Bölüm 12 - Sinsi işler

43 6 5
                                    

Kokoro'ya baktım. Duvara yaslanmış telefonuyla oynuyordu.

Kuroko: Kokoro?

Diye seslendim. Sesimi duyması ile, telefonunu el çabukluğu ile çantasına attı.

Kokoro: Evet Kuroko?

Diyerek, hiçbir şey olmamış gibi cevap verdi.

Kuroko: Seninle konuşmam gereken önemli bir şey var.

Kokoro: Peki, ne konuşacağız?

Kuroko: Bu gizli bir konu. Yani ulu orta yerde anlatmam doğru olmaz. Benimle kiraz ağacının altına kadar gel. Orada konuşacağız.

Dedim.

Kokoro: Peki, yolu göster.

Dedi Kokoro. Ona önderlik ederek Kiraz ağacının yolunu tuttuk.

Kokoro: Ne konuşacağımızı fısıldayabilirsin.

Kuroko: Burada bazı kişilerin ifşalarını tutuyormuşsun.

Kokoro: Ne ifşası?

Diye sordu Kokoro. Kiraz ağacına varmıştık. Bıçağımı çıkardım ve ona yaklaştım. Kokoro, elimdeki bıçağın karşısında neye uğradığını şaşırdı.

Kokoro: Siktir! Kuroko, sen neyin peşindesin!?

Geri geri yürümeye çalışıyordu. Hızlıca kolunu tuttum.

Kuroko: Hadi ama... Kaçmayı deneme bile.

Dedim. Kokoro'yu yakasından tuttum ve bıçağımı boğazına dayadım. Kokoro korku içinde, fal taşı gibi açılmış gözlerle bakıyordu.

Kokoro: Lütfen Kuroko,

Dedi.

Kokoro: Bırak beni gideyim.

Arkadan konuşmalar geliyordu.

İtachi: Evet beyler! İlk olarak iki tur koşu! Ondan sonra egzersiz ve Basketbol! Daha sonra, Yüzme!

Kokoro'nun boynuna sarıldım ve güçlü bir hamleyle kırdım. Kokoro'nun boynunu bıraktım, bedeninin devrilmesine izin verdim. Şimdi, cesedini fark edilmeden yok etmem lazımdı. Uzun yoldan dolanarak Ev İdaresi Odasının yolunu tuttum. Akane, Okült Kulübü'nün önünden geçiyordu.

Akane: Kuroko?

Diye seslendi.

Kuroko: Evet Akane?

Akane: Sen neden devriye gezmiyorsun?

Diye sordu. Elini çenesine götürerek kuşkuyla baktı.

Kuroko: Şuan önemli bir işim çıktı. Yani o işi yapmam gerekiyor.

Akane: Neymiş bu önemli iş?

Diye sordu.

Kuroko: Lavaboya gideceğim tabii, böyle kuşkulu kuşkulu sormanın manası ne?

Akane: Kusura bakma Kuroko, her şeyden şüphelenmem gerektiğini söylediler.

Dedi Akane ve yanımdan uzaklaştı. Ev idaresi odasına gittim ve bir çöp poşeti aldım. Akane, Kulüp bölümünde, Aoi koridorda ve Shiromi'de Bahçede devriye geziyordu. Onlara yakalanmamaya dikkat ederek bahçeye çıktım. Bahçede de kimseye yakalanmadan Kiraz ağacının arkasına geçtim. Poşeti açtım ve Hoshiko'nun cesedini poşetin içine yerleştirdim. Cesedi kaldırdım ve yakmak için fırına doğru koştum. Fırına asılı kartı fark ettiğimde, Kokoro'nun poşetteki cesedini bıraktım ve Kartı kontrol ettim.

Kuroko: Olamaz!

Fırın bozuktu.

Kuroko: Görünüşe göre, başka bir yol bulmalıyım.

Başka bir yol bulmalıydım. O an aklıma, Bahçe Kulübün'de ekim için kullanılan bir Toprak alan olduğu geldi. Bir Kürek işimi görecekti. Ayano ise Bahçe Kulübü üyesiydi. Yani, Kulübeyi açabilirdi. Ayano'yu aradım. Bahçe Kulübü alanında, bir kürek almış, Kulübenin kapısını kapatıyordu. Ona doğru yürüdüm.

Kuroko: Hey Ayano!

Ayano: Merhaba Kuroko! Nasıl gidiyor?

Dedi tarlaya yürüyerek. Küreği toprağa sapladı ve havalandırmak için eşeledi. Kimsenin olmadığına emin olduktan sonra, Ayano'ya yaklaştım.

Kuroko: Acaba küreğini ödünç alabilir miyim?

Ayano kıkırdadı.

Ayano: Birini öldürmek için mi?

Kuroko: Öldürdüğüm birini, tam bu noktaya gömmek için.

Ayano: Birisi sevdiğine bakmış olmalı. Peki, o kişi her kimse getir yardımcı olacağım.

Fırının yolunu tutarken, Ayano toprağı havalandırma işine geri döndü. Kokoro'nun cesedini kaldırdım ve Ayano'nun yanına götürdüm.

Kuroko: İşte burada.

Yere koyduğum an, Ayano çöp poşetini açarak baktı.

Ayano: Kokoro Momoiro'yu öldürmüşsün. Sen cesedi çukura at, ben de üstünü kapatayım.

Kokoro'nun cesedini çukura attığımda, Ayano toprakla cesedin üstünü kapadı.

Ayano: Nasılsın Kuroko?

Diye sordu.

Kuroko: Çok iyiyim!

Ayano: Umarım hep böyle iyi olursun.

Gömme işi bittiğinde, ders zili de çalmıştı.

Kuroko: Teşekkür ederim Ayano. Görüşürüz.

Ayano: Rica ederim Kuroko, görüşürüz.

Birbirimize sarıldıktan sonra, son derse girmek için sınıfıma gittim. Emre ve ben 3-2 sınıfında okuyorduk.

-Bu Esnada - Suzuki Yushuna-

Resim: Suzuki Yushuna (Kendi ellerimle çizdiğim resimdir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Resim: Suzuki Yushuna (Kendi ellerimle çizdiğim resimdir.)

Suzuki, Öğrenci Konseyi odasına girdi ve;

Suzuki: Beni çağırmışsın Megami?

Diye sordu.

Suzuki: Beshi öyle söyledi.

Megami ayağa kalktı.

Megami: Evet. Beshi'ye seni çağırmasını, ben söyledim.

Dedi.

Megami: Bu, Kuroko Kamenaga hakkında bir konu... O Piç için, beklediğim gün geldi...

Suzuki: Seni dinliyorum...

Kuroko's Knife -1-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin