Aşk Meselesi ✓[SEUNGİN]

6

...Seungmin: Ta-

Seungmin cümlesini tamamlayamadan jeongin onu yumuşak bir şekilde öpmeye başladı. Seungmin bir anlığına sonuna kadar gözlerini açtı, Jeongin'e karşılık vermeye başladı.

Seungmin kendini bir an geri çekti nefes alıp verişini düzene sokmak için.

Jeongin: Özür dilerim seni zor durumda bırakmak istememiştim.

Seungmin hafif gülümseyerek kızarmış olan yanakları ile Jeongin'e döndü.

Seungmin: Gerçekten eğer şuan söylemezsem bir daha asla söyleyemem, seni çok uzun zamandır seviyorum Jeongin. Seni seviyorum.

Jeongin ani şekilde gelen itirafla biraz şaşırsada zaten bunu bildiği için gülümsemişti.

Jeongin: Aslında dün o şekilde bağırma sebebim ve gözlerimin renginin kırmızı olma nedeni-

Seungmin: Biliyorum Ji ve Min anlatmıştı.

Jeongin gülümseyip elini gencin yanağına koydu.

Jeongin: Bende seni seviyorum ve beni sevdiğini zaten biliyorum.

Seungmin bir an şaşırsada sonrasında gülümsemişti. Jeongin burnuna dolmaya başlayan koku ile Seungmin'den biraz uzaklaştı. Seungmin Jeongin'e bakıp

Seungmin: Jeongin iyi misin?

Jeongin: Seungmin ben birazdan geleceğim sen çabuk sınıfa çık.

Seungmin: Yine kolun ağrıyorsa-

Jeongin sert çıkan sesiyle hafif bağırarak

Jeongin: Lütfen Seungmin sen çık ben geliyorum.

Seungmin itiraz etmeden hemen okulun içine doğru yürüdü kalbi kırılmıştı ama bunu önemsememeye çalıştı.

Jeongin: Sikicem artık neden en olmadık zamanlarda kendimi kaybetmeye başlıyorum ki umarım abim çok etkili bir ilaç getirir.

Chan: Getirdim kardeşim.

Jeongin hemen etrafına bakıp abisini aradı gözleri. Chan okulun bir öğrencisiymiş gibi giyinip Jeongin'in yanına geldi. Jeongin şaşırıp abisine baktı.

Jeongin: Abi neden okulun üniformasını giydin?

Chan: Sana göz kulak olmak için herşeyi ayarladım artık bende bu okuldayım. Seni korumak için burada kalacağım. Al bu ilacı zamanla bunu içtikçe Seungmin'in o kokusunu almıyacaksın bunu yapmak o kadar çok zor oldu ki ama yine de başardık.

Jeongin hemen ilacı alıp ağzına attı ve yuttu.

Jeongin: Teşekkür ederim abi iyi ki varsın. Ailemiz nasıl çok özledim onları.

Chan: Teşekkür etmene gerek yok abiciğim. Onlarda seni çok özledi.

Chan kardeşine sarılıp

Chan: Az önce her şeyi gördüm küçük seni.

Jeongin gülümseyip

Jeongin: Onun gibi melek kalpli birini sevdiğim için çok şanslıyım.

Chan gülümseyip kardeşinin omzuna kolunu koyup okulun içine girdiler.

Chan okulun içini incelerken gördüğü bir çocuk ile gözleri birleşti. Chan bir an kardeşine tutunup afalladı.

Jeongin: Abi iyi misin, bir şey mi oldu?

Chan hâlâ gördüğü çocuğa bakarak konuştu.

Chan: Bilmiyorum iyimiyim değilmiyim. Oradaki çocuğu görüyor musun onun adı ne?

Jeongin abisinin dediklerinden gram bir şey anlamıyordu, dediği yöne bakıp kimi söylediğini görünce gülümsedi.

Jeongin: Çok mu merak ettin, dengeni sarsacak kadar?

Chan gözlerini ayırıp kardeşine baktı.

Chan: Evet bu çocuk da kim?

Jeongin: Arkadaşlarımdan biri abi. Adı Felix.

Chan kısık sesle

Chan: Adı gibi kendiside çok tatlı.

Jeongin abisinin dediklerini duyunca çok şaşırdı. Ağzını açmadan abisine baktı. Felix ve abisinin gözleri birkez olsun birbirinden ayrılmıyordu. Bu durumda her ikisine de bakmak için jeongin ikisi arasında mekik dokuyordu resmen. Jeongin abisini dürtüp kendisine bakmasını sağladı.

Jeongin: Abi hadi gidelim zil çaldı.

Chan: Tamam.

Chan arkasını dönüp az önce ismini öğrenmiş olduğu çocuğa bakarken kalbinin deli gibi çarptığını hissetti.

~Devam edecek~...