Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌕🌕🌕
"Taehyung çok hastayımm!"
Jungkook yatağında üç kat battaniyenin altında hala tir tir titriyorken kulağının üstüne bıraktığı telefona karşı konuştu. Cümlesinin sonuna da burun çekme sesi eklendiğinde Taehyung durumun ciddiyetinin farkına varmıştı.
"Neyin var güzelim? Soğuk algınlığı mı?"
"Bilmiyorum ki, çok halsizim, çok üşüyorum. Bir de alfam yanımda değil."
Jungkook iç çekerek cümlesini tamamladı, burnu kapalı olduğu için sesi genizden geliyordu ve bu son söyledikleri de Taehyung için son damla oldu.
"Benim mesaim bitiyor yarım saate kadar. Ben gelene kadar bir duş al olur mu? Ateşin biraz da olsa düşer. Ben Jimin'i arayacağım yanına gelmesi için."
"Hayır!" Jungkook itiraz ederken başını da battaniyelerin altına soktu. Burnunun ucu bile üşüyordu. "Sen geleceksin ya zaten, yormayalım onu."
"Hayır, ne yorması? Asıl ona haber vermedin diye kızacak bir ton."
"Taehyung gelirsin ki zaten bir saate. Bugün Mimilerin yıl dönümü, böyle bir günde baş başa olmalılar."
Taehyung ofisindeki saate bakarak iç çekti, yarım saat sonra çıkacaktı buradan. "Tamam, ben bugün arabamla geldim zaten, bir saate evde olurum. En azından bir soğuk algınlığı ilacı iç olur mu?"
Jungkook hasta olduğunda her zamankinden daha fazla mızmız oluyordu. Aslına bakarsanız onun mızmızlığı ve nazı sadece alfanın yanında ortaya çıkıyordu. Başkalarının yanında, özellikle yakın arkadaşı olmayan başkalarının yanında soğuk ifadesini yüzüne oturtur, etrafındaki insanlara sınır çekerdi.
Ama konu alfa olunca işler değişiyordu. Taehyung, Jungkook'un yanında gerçekten kendisi gibi hissettiği nadir insanlardandı. Onun yanında tüm zaafları açığa çıkıyor, bunları ona göstermekte ise tanıştıkları ve beraber yaşamaya başladıkları ilk günden beri hiç tereddüt duymuyordu.
Jungkook telefon kapanınca binbir zahmetle ayağa kalktı, bacakları bile hafiften titriyordu. Bünyesi zayıf bir insan değildi ama kızgınlığından önceki haftada hasta olursa bu durum bedenine ekstra yansıyordu.
Bu hastalığı da rut öncesi dönemine denk gelmişti ve Taehyung'a olan aşırı hassasiyeti de bundan kaynaklıydı. Hastalandığı diğer vakitlerde olduğu gibi spor salonuna gidip vücudunu dinç tutmaya çalışmak bile istememişti, sadece sevgilisini istiyordu yanında. Bu vakitlerde sevgilisinin feromonları ona diğer her şeyden daha fazla güç verirdi.
