Boş mezarlar

173 18 7
                                    

"çağan neden bağırıyorsun lavaboya gitmiştim sadece" çağan'ın seslerini duydum ve onun yanına gittim

"Tuana iyimisin sen, bı an ortadan kayboldun haber vermeden bir daha bana haber vermeden yanımdan ayrılmıyorsun...!" Otoriter sert bir tavırla bana Karşılık verirken benim için korkması hoşuma gitmişti

"Sen benim için korktun'mu?" Diye sordum gülerek, mimikleri değişti bı an , ve sert tavrıyla konuşmaya başladı

"Farkındaysan burada tuhaf olaylar dönüyor ve bizde içindeyiz şuan bunu konuşmanın sırası değil, leya'yı uyandıralim sonra dışarı çıkıcaz" dedi  ona verilmiş numarayı arayarak

Telefon çalıyor...
Çalıyor...
Çalıyor...

Ama açılmıyordu- ve bir ses geldi. Yardım çığlığı içinde korku hüsran duyguları barındıran bir çığlık ardından telefon kapandı...

"Bu b'u ses'te neyin nesiydi böyle" çağan'a tedirgince sorduğum soruyla o'da başını telefondan kaldırıp bana çevirmişti

Derin nefesler alıp verirken "bilmiyorum Tuana,  bu iş  sandığımızdan da kötü bir hâl alıyor ve ben bu işin peşini bırakmıycam asla!" Dedi

Elindeki telefonu sıktığının farkında bile değildi onun telefonu sıktığı elini tuttum ve elini gevşetmeye çalıştım ben onun eline bakarken onun bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum telefonu bırakmıyordu eli'de hiç gevşemiyordu

"Çağan elini acıtıcaksın bırak şu telefonu" elini açmaya çalışıyordum ama benim gücüm ona işlemiyordu bile

Telefonu bı an elinden attı benim elim ise onun elinde olduğu için savrulmustu resmen o telefonu atarken sivri kısmı işaret parmağıma çarpmıştı ne hikmetse acıdı ve küçük bir sıyrık oluştu

Sesizce "a'h" diyebildim acımı saklamaya çalışır gibi bir telefon elimi nasıl acıtır ve bir sıyrık bırakır aklım almıyordu , çağan bir elime bir'de benim yüzüme bakıyordu elimi tutup hiç beklemediğim birşey yaptı...

İşaret parmağımı tuttu ve kanımı emdi...

Kanımı emdi...

Kanımı emdi...

"Sen napıyorsun? Böyle ne yaptığını sanıyorsun çağan!" Diyerek tedirgince elimi çektim o ise dudağını yalayarak eliyle ensesini kaşıdı ve dudağının alt kısmını kıvırarak

"Ben... Birşey yapmadım korkmana gerek yo'k hem..." Sustu gerisini getirmedi oda'dan çıkmak istedi ve kolundan tuttum

"Hem, ne? Devamını getirirmisin ne demek istiyorsun  ya neler yaşıyoruz farkındasın değilmi çağan" derken çağan lafımı kesti

"Bana bak güzelim , daha demin benimle yatağa giricekken odaya davetsiz bir misafirimiz girdi eğer girmeseydi biz bir bütündük eğer bir bütün olsaydık bana hesap sorabilmene belki izin verirdim ama değiliz ve bana hesap soramazsın asla"...

Derken bir eli yanağımı okşuyordu yüzümü geri çektim ve eli havada kaldı yüzündeki sırıtış büyüdü

"Bak işte sen böyle yaparak ilgimi daha çok çekiyorsun güzelim o güzel yüzün daha da ilgimi çekiyor" derken-

Suratına bir tokat indirdim hafiften geriye sendeledi dudağına götürdü elini ve baş parmağıyla dudağını sildi dudağını patlatmıstim yüzüme bir gülümseme geldi onun ise yüzündeki sırıtış kayboldu sinirlendimi? Ya da öfkelendimi? Bilmiyorum ama bu çocuğa birşey olduğu kesindi daha demin yani daha dün benimle ilgilenen çocuk başımda bekleyen çocuk bugün ağıza alınmayacak şeyler söylüyordu ve bu hiç normal değildi...

kayıp kasaba Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin