M0R Ç0RAP

MÇ °7°

Multimedia Aylin ve Alperen. İyi okumalar :)
¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥

Sabah aynada bana bakan bir hortlakla karşılaştım. Uykusuzdum. Kendime kendime özürlü gibi Barkın'a diyeceklerimi tekrarlamıştım ama olmuyordu. Zorlanmanın nirvanasını yaşıyodum. Gecenin bir yarısı kendi kendimi de dövmüştüm. Milletce alkışlıyoruz.

Bu surata daha fazla dayanamadım ve klozete oturup ayıptır söylemesi işeme işlemlerine giriştim. Bir yandan telefon elimde hikaye okuyodum. Ön kamerayı elimle kapatıyodum çünkü hep birileri beni çekiyomuş gibi hissederdim. Birine söylesem büyük ihtimal bana dalardı bildiğin. Doğal karşılamalarını beklemem zaten söz konusu benim.

Bugün bir kaşarlık yapıp üç haftadır giymediğim okul eteğini giyesim geldi. Okulumuzun abaza erkeklerine malzeme çıkarıyodum ama hadi hayırlısı. Nasıl olsa bizim kızlar hep etek giyiyolar bana neden baksınlar? Yine zekiyim.

Herneyse. Kahvaltı, evden çıkma, okula gitme, bizimkileri arama kısımlarını geçicem. Kimseyi bulamayınca sınıfa gittim. Sıraların üstüne yatmışlardı. Kimse benim gelmemi tınlamamıştı. "Bugün Barkın okula gitti mi? Bilginiz var mı?" diye sordum. Emre kafasını salladı. Sırama oturup tekrar esmerimsi prensime nasıl yalvaracağımı düşündüm. Neden bunu yapıyodum ki? Alperen için olmadığı kesindi. O gruptan gittiğinden beri içim rahat değildi. Belki de kendimi rahatlatmak için onu gruba geri aldırmaya çalışacağımdır.

Dersler çabuk bitsin diye dakika başı dua eden sıra arkadaşıma 'yeter' bakışlarımdan atıyodum. Neyse ki coğrafyacı haritayı Serkan'a fırlattı ve Serkan sustu.

Öğleden sonra okula gitmeyip Barkın'ın okulunu basacaktım. Lanetler olsun ki Aylin ve Alperen de o okuldaydı. Alperen neyse ama o Aylin cadısının ağzını burnunu kırma isteği geliyodu.

Dördüncü dersin bitiminde "Ben gidiyorum kızlar." deyip kalktım. Özge peşimden geldi.
"Ben de gelicem. Nereye? Okulda durmaktan bunaldım."

"Hayır, gelmiceksin. Kendim halletmek zorundayım. Öpüldün." diyerek peşimden gelmesin diye koştum. Bu okul fazla uzaktı. Yarım saat sonra dolmuştan inebilmiştim. Okulun hemen önünden geçtiği için yürümek zorunda kalmadım. Tabi özel okul ... Büyüklüğe bak. Maşallah.
Kapıya yaslanıp bekledim. Derse girmemiş bir grup vardı. Bunlar kaykay parkurunda gördüğüm kişilerdi. Fazla havalı ve kendini beğenmiş bir şekilde kapıya doğru gelmeye başladılar. Onlara aldırmadım. Kafamı çevirip baktığımda banklarda beni izleyen sarışın bir kız olduğunu gördüm. Binbir küfür ettim ona.
Gruptan üç kız dışarı çıkıp etrafımı sardı. Anlamsız gözlerle bakarken laf attı. Sinirli biri olduğumu görmemişti galiba. Ve beni hafife aldığı belliydi.

"Kavgaya gelmiş gibi ne bekliyosun kapıda?" dedi. Cevap vermedim. Bu sırada Aylin yellosunun banklardan kalkıp bize doğru geldiğini gördüm.

"Ben konuşurken bana bakcaksın." diye bağırdı.

"Naparsın? Daha sürmeyi bile becermediğin kaykayınla beni mi döversin?" diye alay ettim. İçimde hunharca anırırken gözlerim Aylin'i tarıyodu. Kapıyı açıp dışarı çıkarken etrafımı saran kızlardan birine işaret yaptı. Kız yaptığı işaretle geri çekildi ve başını salladı Aylin'e.

Bana laf atmaya çalışan kız üstüme yürürken Aylin gülerek kızı izliyodu. Bana gülmesi gerekmez miydi. İki kişi tarafından dayak yiyebilirdim.

"Ceren! Yerinde olsam o kıza asla bulaşmazdım." diye bağırdı az önce çekilen kız.

"Gerizekalı üç kişiyiz napabilecek?" demek adın Ceren. Birazdan görürsün napabileceğimi.

"Kızım geri çekil bence. Barkın'ın sevgilisi."

"Daha iyi ya. Gözüne gireriz sevgilisini dövmekle."

"Anlamıyosun. Bu benim dayak yediğim kız. Tek kişi ikimizi de dövmüştü ortaokulda. Eslem.." dedi. Bir dakika bu Ecem miydi? Gerçekten bu kadar değişemez bir insan. Birazdan kız üstüme atlayacak ben hala değişim diyorum.

Kız birden tokat yapıştırmak için elini kaldırınca fırsat bilip kolunu tuttum. Çevirdim, çevirdim. Zevk almıyodum. Tam tersine kendi canım acıyodu başkasına zarar verince. Ama kendisi kaşındı. Hak etmişti. Tuttuğum kolunu bıraktım. Kolunu ovmaya başlayınca ittirdim kızı. Diğer kız ayaklandı. Onun ayaklandığını gören Aylin kıza bir yumruk geçirdi. Afallamıştım. Aylin beni ki korumuştu?
"Kızlar, birazdan çok fena dayak yiyeceğinizi biiyosunuz değil mi?" diyerek yumruk attığı kızı yere yatırdı ve tekmelemeye başladı. Onu izlerken ittirdiğim kız yerden kalkmıştı ve bu sfer gerçekten bana tokat atmıştı. Saçlarnı tuttuğum gibi sallamaya başladım. Bu sırada kız benim bacaklarıma vurmaya çalışıyodu ama hiçbir işe yaramıyodu.

Kızın kafasını saçlarından tutup dizime çarptım. Acıyla bağırdı. Yere bıraktım. Aylin'in yanına gittim ve onu kızın üstünden aldım. Grubun erkekleri korkak bir şekilde kızları kaldırdılar.

"Neden beni korudun? Kendim halledebilirdim." diye sordum Aylin'e.

"Hiç de bile kendin halledemezdin. Zaten birtanesi ben dedim diye çekildi. Üç kişi sana fazla gelir. Hem Alperen'den ayrıldım artık düşman değiliz. Onunla arkadaş kalmaya karar verdim." diye bir nutuk çekti. Ben Alperen'i merak etmemiştim. Kendisi söylemişti.

"Ben sana sadece neden beni koruduğunu sormuştum."

"Kusura bakma. İyi olmaya çalışıyorum. Bilirsin." dedi ve başını okul binasının kapısına çevirdi. Ben de merak edip baktım. Alperen ve Barkın gülerek konuşup gelirken gördüm. Galiba Barkın'a yalvarmama gerek kalmayacaktı.

Yanıma baktığımda sarı yello yoktu. Bir anda Barkın'ın yanına uçmuştu. Ona birşeyler söyledi ve anında Barkın bana saldıran kızların yanına gidip üstlerine yürüdü. Duruma el atmak için okuldan içeriye girdim. Görevlilerin ne diyeceği umrumda değildi.

"Siz kim olduğunuzu sanıyosunuz? Yeni geldiniz diye hemen okulun baş konusu olacağınızı mı düşündünüz? Yanılmışsınız. Erkekleriniz bile sizden daha korkak neyin çabası bu? Bir daha benim sevgilim veya arkadaşlarımdan birine bulaşırsanız canınıza okurum, anladınız mı?" diye bağırdı kızlara.

"Barkın karşındakilerin kız olduğunu unutma. Biz hallettik zaten. Yürü gidelim." dedim.

"Bekle. " dedi ve kızlara döndü. "Ben senin arkadaşlarını nereden bileyim gibi cümleler kurmayın bana kimseye bulaşmayacaksınız. Zaten sor bizi herkes tanır." dedikten sonra kolumdan tutup çekiştirmeye başladı. Arkasından da Alperen geliyodu. Bunların ikisi nasıl olur da yan yana olabilirlerdi?

"Şu an sinirli olabilirsin ama bir şey sormam lazım. Siz ikiniz nasıl olur da.."

"Aylin'le ayrıldıklarını duyunca yumuşayabileceğimi düşündüm." dedi Barkın. Anlayışlı davranmıştı ilk defa, öküz. Alperen bana gülümseyince bende ona sırıttım. Mutlu olmuştum Alp'in adına.

"Her neyse. Ben gidiyorum akşam görüşürüz mekanda." dedi ve okulun kapısında bizden ayrıldı Alperen. Barkın arkasından "Kovulduğun yere geri dönmeni izlemek çok eğlenceli olacak." diye bağırdı. Alp arkasını döndü. Asker selamı verip sırıttı.