Eddie Munson |Freak

3. Bölüm-Arkadaş

İyi okumalar umarım beğenirsiniz!!

Yatağımda bir sağa bir sola yuvarlanıp duruyordum. Ya kalbim yerinden çıkacaktı yada ben yataktan düşecektim.

Emma: Aaahhğğ ne oluyor bana böyle. Neden böyle hissediyorum. O sadece bana yardım etti.

Tabii ki de benim gibi bir ucubeyle konuşmak bile istemez.

O zaman neden gülümsedi!

Belki saygıdandır.

Ama el salladı.

Belki sevmiştir beni.

Hayıııırr.

Ben tam bir aptalım.

Telefonumu yatağın üzerine bir yere koyup ayağa kalktım. Bunu neden bu kadar kafaya taktım. Boy aynamın karşısına geçip kendime baktım.

Emma: Aslında güzelim. Evet. Evet güzelim. Kocaman gülümsedim. Zaten benle arkadaş olmak istemeyenler aptal. Hem 11 benle arkadaş olmuştu demek ki sevilecek özelliklerim var. Aynada tekrar kendime göz gezdirdim. Kendime gerçekten inanamıyorum.

Hayatım boyunca düşünsem böyle davranışlar sergileyeceğim aklıma gelmezdi. Aslında orada yere düşmeseydim belki benle konuşmazdı. Birden gülümsemem kayboldu. Belki de sadece yere düştüğüm için yanıma gelmiştir. Tekrar yatağın yanına gidip uzandım. Nasıl hissettiğimi bile bilmiyordum. Aşağıdan Sirius'un bağırmasıyla yatağımdan kalktım:

Sirius: Emma gel de yemek ye hadi!

Emma: Geliyoruuuumm!

Ağır ağı merdivenleri inerken hala Eddie'yi düşünüyordum. Gerçekten neden düşündüğümü bilmiyordum. Bana sadece yardım etti. Bir sandalye çekip masaya oturdum. Sirius önüme yemeğimi koyarken sordu:

Sirius: Bugün neden bu kadar garipsin? Eğer Henry yüzündense-

Emma: Hayır değil aslında onu gerçekten unutmuşum.

Regulus: Neler olduğunu anlatacak mısın?

Enayi değildim onlara gerçekten Eddie'yi anlatamazdım.

Emma: Bugün 2 kere burnum kanadı.

Regulus: Evet söylemiştin.

Emma: Ve bugün Max ile konuştum aslında ilk o benle konuştu. Burnum kanadığında nasıl olduğumu sordu.

Sirius: Bu harika.

Regulus: Max kimdi?

Sirius: Alışveriş Merkezi olayında bir çocuk ölmüştü hatırlıyor musun Billy.

Regulus: Evet.

Sirius: Onun kardeşi. Kızıl saçlı.

Regulus: ...

Sirius: Ya hani arada bir evin ilerisindeki yolda kaykayı ile kayıyor ya HATIRLA!

Regulus: Hee tamam bağırma ya hatırladım!

Regulus: Bu senin için iyi bir şey değil mi?

Bana dönüp sormuştu.

Emma: İyi ama hiç konuşmazdık ya o yüzden.

Regulus başını sallayıp yemeğini yemeye başladı. Bende yemeğimi yemeye başlamıştım. Yemeğim bittiğinde. Tekrar yukarı çıkmış ve telefonumu almıştım. Gelen bildirimlerle neredeyse kalbim duracaktı bir anda sanki kal gelmişti. Konuşamıyordum hatta düşünemiyordum.