"KARA I'm sorry talaga at naabala ko kayong dalawa." kalalabas lang nito ng sasakyan.
"It's okay Ate Carla, Come in."
Napatingin naman ako sa cute na cute na si Dylan. Nakatitig lang ito sa mommy niya. Parang pinakikiramdam ang nangyayari. Medyo nakakunot ang noo nito, mukhang kakagising lang.
Naku, sana maganda ang gising nito.
Bumalik ang tingin ko kay Ate Carla.
"Wala kasing tao ngayon sa bahay. Gustuhin man isama ni mommy si Dylan sa pupuntahan nila, hindi naman pwede kasi mapapagod si Dylan sa byahe." Inhiga ni Ate Carla si Dylan sa sofa at hinarangan ng mga unan.
Lumabas si Lorenzo na may dala-dalang tinapay galing sa kusina.
"Ate, I have prepared breakfast. Sumabay ka na muna samin." Alok niya.
Saglit itong tumingin kay Lorenzo bago nagpatuloy sa pag-aayos ng gamit ni Baby Dylan.
"Hindi na Lorenzo, kailangan ko na rin umalis pababalikin ko lang sa pagtulog itong pamangkin mo bago ko iwan. Malayo rin kasi ibabyahe ko. Ah, Lorenzo pakibaba naman ng iba kong dala na nasa backseat." Sabi nito. Binuhat ulit nito ang bata. Idinuduyan ni Ate Carla si Dylan sa braso niya.
Napatingin ako kay Dylan na unti-unti na rin kumukarap ang mata. Antok na antok pa siguro ito kaya hindi mawala-wala ang pagkunot ng noo nito kanina.
"Kara, I wrote you a list nandyan sa bulsa ng bag. Nilagay ko dyan kung pano itimpla ang gatas ni Dylan and other things na kailangan niya. Nandyan na rin ang mga feeding bottles." Sabi nito.
"Don't worry ate, will keep you updated."
"Thanks, Kara."
Dahan-dahan ibinaba ni Ate Carla si Dylan sa sofa nang makatulog na ito at tinabihan ng maraming unan. Kumuha rin kami ng isang upuan at pinatungan ng unan. Hinarang namin ito sa gilid ng sofa.
Yumuko si Ate Carla para halikan sa noo si Dylan.
"Kara at Lorenzo kayo ng bahala, I'll try my best na makabalik agad." Paalam nito.
"Sige Ate, ingat." Kinawayan namin ito.
Maya-maya pa ay umalis na si Ate Carla.
Lumapit ako sa sofa.
Hindi ko mapigilang haplusin ang pisngi ni Baby Dylan. Napakacute nito. Ang sarap kurutin ng cheeks.
Napansin kong lumapit din si Lorenzo. Tumingin ito kay baby dy.
"Ang cute ng pamangkin ko 'no? nagmana sa Tito." Pagmamalaki nito.
"Dinaig mo ang parents ah.. mas kamukha siya ni Kuya Mikee." Natatawang sabi ko.
Dahil tulog pa naman si Baby Dylan, pinabantay ko muna siya kay Lorenzo. Kinuha ko ang bag na binigay ni Ate Carla. Isang itong shoulder bag. Chineck ko ang laman nito. Mayroon itong three feeding bottles: one with water inside, One with milk and one is empty, Formula, Bottled mineral water, bottle brush, diaper and wipes, clothes and towel, Baby powder, cologne, Liquid soap and last are toys.
Ate Carla is really well-prepared. She had brought everything that her child would need. Kaya pala parang puputok na ang bag.
Napalingon ako ng kausapin ni Lorenzo si Baby Dylan mukhang gising na ito.
"Hello, baby dy. Do you miss your handsome tito?" Hinawakan ni Lorenzo ang kamay ng bata. Ngunit hindi man lang nagreact sa kanya ang bata. Unti-unting kumunot ang noo nito at para bang nagbabadyang umiyak.
"Oh no, Kara I think I might need some help."
Baby Dylan start to look around as if looking for someone, probably his mom. When he didn't saw his mom, he start crying.
BINABASA MO ANG
Wedding in Trouble
Roman d'amourKara Villena is a 25-year-old lady who has been single since birth, causing her mother to set her up on blind dates. However, she is not dating anyone because she is secretly in love with her best friend named Lorenzo. Unfortunately, due to unfavora...