Με βάζει να καθίσω πάνω στο πάγκο της κουζίνας και παίρνει θέση ανάμεσα στα πόδια μου. Αφαιρεί με αργές κινήσεις το τοπ της πιτζαμας μου και προφανώς δεν φοράω σουτιέν γιατί είμαι μέσα στο σπίτι. Αγγίζει τα χείλη του πάνω στο λαιμό μου και αφήνει υγρά φιλιά κατά μήκος της κλείδας μου. Κατεβαίνει όλο και πιο κάτω ώσπου φθάνει στο στήθος μου, το οποίο έχει σκληρύνει εξαιτίας της στάσης του ανάμεσα στα πόδια μου. Αρχίζει να παίζει με αυτό, κάνοντας με όλο και πιο καυτή και υγρή για εκείνον, σε σημείο που να καίγεται κάθε ίντσα του κορμιού μου. Φτάνει στο σημείο του σορτς μου και χωρίς δεύτερη σκέψη το αφαιρεί και αρχίζει να οδηγεί το κεφάλι του προς τα κάτω. Αμέσως νιώθω την καυτή του ανάσα πάνω στην περιοχή μου και η ανάσα μου βαραίνει. Πλέκω τα δάχτυλα μου στα μαλλιά του και τον σπρώχνω θέλοντας να μειώσω την απόσταση μεταξύ μας. Ξαφνικά παγώνει και μου απευθύνεται:
«Θέλω να μου πεις τι θες»
Δεν θέλω. Δεν μπορώ. Αυτή την στιγμή μου είναι σχεδόν αδύνατο να αρθρώσω οποιαδήποτε λέξη. Ποσό μάλλον πρόταση. Δεν απαντώ και σταματάει. Και ήμουν τόσο κοντά στο να φτάσω στην κορύφωση, αλλά ο κύριος Αλεξ αποφάσισε να μας το παίξει δύσκολος.
«Σε παρακαλω..» βογγάω κοιτώντας τον στα μάτια.
«Με παρακαλείς τι, Νικόλ;»
«Ξέρεις τι» παίρνω άλλη μια βαθιά ανάσα γιατί αυτή η συζήτηση, αυτή τη στιγμή μου είναι πολύ δύσκολη.
«Μμμ.. πολύ φοβάμαι πως δεν ξέρω. Πρέπει να μου πεις εσύ.» Λέει με αυτήν την απαλή σεξυ φωνή του πάνω στο λαιμό μου.
Γαμωτο.
«Θέλω να με κανείς να τελειώσω Αλεξ» απαντάω ξέπνοα και πραγματικά δεν ξέρω που βρήκα ούτε τη δύναμη, ούτε το θάρρος.
Αμέσως χαμογελάει (θα του χώσω μπουνιά) και κατεβαίνει ξανά κάτω, παίζοντας με τη γλώσσα του, οδηγώντας με σε μια απόλαυση που δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει. Μα είναι τόσο καλός και όσο τον κοιτάω τόσο περισσότερο με ανάβει. Και ναι είναι γεγονός, έχει επιτυχία.
«Αλεξξ»
«Ποσό μαρεσει το όνομα μου όταν βγαίνει από αυτά τα χείλη» λέει και δαγκώνει το κάτω χείλος μου.
«Σου αρέσει ιδίως να βγαίνει όταν με πηδάς»
«Μμμ..τώρα με έβαλες σε σκέψεις.. και είσαι πολύ κακό κορίτσι όταν με βάζεις σε σκέψεις»
«Είμαι.» του λέω με υπονοούμενο.
«Γι αυτό λοιπόν» λέει και με βάζει ανάποδα στον πάγκο της κουζίνας ώστε η πλάτη μου να ακουμπάει το στήθος του « πρέπει να πληρώσεις»
YOU ARE READING
𝘿𝙚𝙖𝙧 𝘿𝙞𝙖𝙧𝙮...
ChickLitΈρχεται κοντά μου και με πιάνει από τον καρπό. «Όταν σου μιλάω θα με κοιτάς.» Αμέσως σηκώνω το βλέμμα μου και τον σπρώχνω αργά ώστε να κάτσει στο κρεβάτι. «Αλλιώς;» «Αλλιώς ξέρεις πολύ καλά τι θα γίνει.» λέει πονηρά. «Χρωστάς κάτι.. δεν είσαι σε θέ...
