ΟΤΑΝ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ:
«Γεια σας ήρθαμε για το ραντεβού βλεφαρίδες και φρύδια που σας είπα από το τηλέφωνο. Είμαι η Ελ..»
«Καλησπέρα κορίτσια! Περάστε!!» Μας είπε μια πολύ ευγενική κυρία.
Πήραμε θέση μαζί με την Ελ ταυτόχρονα καθώς είχε αρκετό προσωπικό μέσα το μαγαζί και ετοιμαστήκαμε πρώτα για τα φρύδια..
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να δώσω σχήμα στα φρύδια και για αυτό δεν θέλω να τα βγάλω επειδή φοβάμαι μην κάνω κανένα έκτροπο και μετά μείνω με ένα φρύδι...
Αφού τελειώσαμε κάτσαμε για τις βλεφαρίδες και σε μια ώρα περίπου βρισκόμασταν στο δρόμο για το mall... Ποιος θα κάτσει τώρα να αντέξει την Ελ που θα με με γυρίσει σε όλα τα μαγαζιά για να βρει το κατάλληλο άρωμα...
Ωχχχ θα είναι μια πολύ δύσκολη μέρα....
10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ(καλά 3 ώρες ήταν)
«Νομίζω ότι βρήκα και το τελευταίο πράγμα που θα πάρουμε και τώρα μας έμεινε μόνο το άρωμα..»
«Σε παρακαλώ Ελ να τελειώνουμε..»
«Ααα όχι το άρωμα είναι δύσκολη απόφαση αυτή.. Θα πάρεις ένα πιο ελαφρύ για το πρωί και ένα για βραδάκι για να το κάψεις😉» μου είπε και μου έκλεισε το μάτι..
«Που την βρίσκεις την όρεξη μου λες;» Της είπα γκρινιαζοντας..
«Προχώρα και μην μιλάς...»
1 ΩΡΑ ΜΕΤΑ
Τελικά αποφασίσαμε να πάρω το Si για βραδινό άρωμα και το Flowerbomb για το πρωί.. Ούτε εγώ δεν ξέρω πως την έπεισα να φύγουμε από αυτό το μαγαζί με τα αρώματα.. Πραγματικά το κεφάλι μου είχε γίνει καζάνι..
Χρειαζόμουν ύπνο.. Έναν απλό ωραίο ύπνο γι αυτό και χαιρέτησα την Ελ και έπεσα στο κρεβάτι μου ψόφια...
*****ντρινννν*****
Ναι πάλι το μαρτύριο της Δευτέρας! Δεν αντέχω άλλο.. Δεν γίνεται να καταργήσουν το σχολείο; Βασικά καλό είναι αλλά ας το κάνανε στις 9 ή στις 10... ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΞΥΠΝΑΜΕ ΑΓΡΙΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ; Ήμαρτον δηλαδή....
Τουλάχιστον θα τον δω... Την δω .. Την Ελ εννοούσα...
Ναι αστα αυτά σουπιά ξέρουμε όλοι ποιον εννοούσες..
Προσπερνάω τη φωνούλα μέσα στο κεφαλάκι μου και πηγαίνω στο μπάνιο... Σχολείο, γυμναστήριο ... σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα....
ESTÁS LEYENDO
𝘿𝙚𝙖𝙧 𝘿𝙞𝙖𝙧𝙮...
Chick-LitΈρχεται κοντά μου και με πιάνει από τον καρπό. «Όταν σου μιλάω θα με κοιτάς.» Αμέσως σηκώνω το βλέμμα μου και τον σπρώχνω αργά ώστε να κάτσει στο κρεβάτι. «Αλλιώς;» «Αλλιώς ξέρεις πολύ καλά τι θα γίνει.» λέει πονηρά. «Χρωστάς κάτι.. δεν είσαι σε θέ...