ѕє¢яєт ℓσνє❤️

-07-

❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥❥

පසුවදා උදෑසනම අපි පිටත් වුණා ....
දිල්ගෙ කතාබහෙන් පස්සෙ හිත තරමක් සුවපත් වෙලා තිබ්බා....
අමන්දි කොහෙද ඉන්නෙ කියන ප්‍රශ්නෙ විතරක් මගෙ හිතේ රැව් පිළිරැව් දුන්නා..

ශානක වාහනෙන් එළිය බලාගෙන කල්පනාවක ඉද්දි ඒ කල්පනාවට බාධා කරන්න මන් තීරණය කළා...

"ශානක...."

"ම්හ්..."

"අමන්දි කෝ .... ආයෙමත් ඔයා කරන්න හදන්නෙ සෙල්ලමක් නම් දැන්ම නවත්තගන්න .... මන් දන්නවා ඒකිව තමුසෙ කීයටවත් අත අරින්නෙ නැ...."

"ගියාට පස්සෙ කතා කරමු...."

මඟදි තේ බොන්න නවත්තපු කඩේදි අමන්දි ඉන්නවා දැකලා මන් පුදුම වුණත් එක අතකින් ඒකෙ කිසි පුදුමයක් ඇත්තෙත් නැ....

ආයෙමත් අමන්දිගෙ අත ශානකගෙ අතේ වෙළුනා.... මන් බලන් ඉන්දැද්දිම....

"ඔයාගෙන් පස්සෙ වෙන කෙල්ලෙක් දිහා හැරිලාවත් බලන්න මට හිතෙන්නෙ නැ නිශූ.... "
එදා ශානකගෙ වචන ආයෙම මගෙ හිතට වද දෙන්න ගත්තා.... එච්චරම බොරු කියන්නෙ ඇයි දෙවියනෙ...

ශානක ඔයා එක අතකින් හරි මෝඩයි... මොකද ඔය වගේ දේවල් මන් දරාගන්න පුරුදු වෙලා ඉවරයි....

යොනාල්ගෙ මූණ කේන්තියෙන් පුපුරන හැටි මට පෙනුණා...
මන් දන්නවා මන් කියපු කතා කොච්චර අහන් ඉදියත් මේ තමයි යොනාල් මේ වගේ දේවල් ඇහින් දැකපු පළවෙනි වතාව....

ඒ වගේම යොනාල් මේකට මොන වගේ රිඇක්ට් එකක් දෙයිද කියලා මට හිතාගන්න බැරි වුණත්....
එයාට කලින් මගෙ නංගි ඉස්සර වුණා....

ශානකගෙ කන හරහා පාරක් වැදෙද්දි කොච්චර වුණත් ආයෙමත් මගෙ හිතට රිදුනා....

"මගේ අක්කට මේ වගේ රිද්දන්න තමුසෙ කවුරු කියලද හිතන් ඉන්නෙ ඕයි...."
මගෙ නංගි එහෙම කතා කරපු එක ගැනත් හරි පුදුමයක් මට...

"බලපන් ඒකිගෙ මූණ .... උඹට පේනවද එක කඳුලු පොදක් .... නෑ ඕයි නෑ.... උඹ දැන් පැරදිලා ඉන්නෙ.... අවුරුදු ගානකට කලින් උඹව අපි සේරම එකතු වෙලා පැරැද්දුවා... දැනගනින් මේ යොනාල් ඉන්නකන් උඹට ආයි නිශාදිගෙ ළඟටවත් එන්න බෑ ඕයි.... අදයි මන් උඹේ හරිම විදිහ දැනගත්තෙ.... අති උත්කෘශ්ට අවස්ථාවක්...."
යොනාල්ගෙ කේන්තිය එක්ක ශානකට හැරෙන්නවත් බැරි බව ශානකටත් තේරුම් යන්න ඇති.....