Mini Games | Jikook |

{ 29 } Honour

29.Bölüm-Namus

Gözlerimi kapatıp dudaklarımı birbirine bastırdığımda Jungkook'un sesiyle geri açtım.

"Demek ki öğretmenlerden çok sana ilgi duyuyormuşum hm?"

Sırıtarak bana bakarken nefes alamadığımı hissetmiştim. Düşecek gibi olduğumda elimle kürsüden tutundum ve gözlerimi bir süre yumdum. Birazdan astım krizi geçirecektim anlaşılan.

Gözlerimi açtığımda Jungkook'un sırıtışı yavaş yavaş azalıyordu. Tae ve Hoseok durumu anlamış ve koşarak yanıma çıkmışlardı.

"Jimin!"

Hoseok ceplerimi aradığında nefes vericiyi bulamamıştı. Yere çökerken zorla konuştum.

"Ç-Çantamda."

Jungkook hızla çantama ilerleyip karıştırdığında saniyeler sonra yanımıza dönüp ağzıma tutmuştu. Birkaç nefes aldığımda düzelmemle ağzımı çektim. Derin nefesler alırken Taehyung'la Hoseok'un ağladığını, Yoongi, Jennie, Jisoo ve Namjoon'unda yanımıza geldiğini yeni farkediyordum. Tae ve Hoseok'a sıkıca sarıldım.

"İyiyim, sorun yok."

Herkes sessizce bizi izliyordu. Jisoo durumu anlayınca mikrofona yaklaşıp herkese dağılmalarını söylemişti. Abisinin aksine iyi bir kızdı.

Ayağa kalkıp Jungkook'a döndüm. "Dün gece bu yüzden mi birama ilaç kattın?"

"Bana ceza aldırıp sıyrılabileceğini mi düşündün?"

Diğerleri bizi sessizce izlerken Jungkook'a doğru bir adım attım. "Biliyor musun? Benim gözümde orospulardan farkın zerre yok. Bu oyunu oynadığımda akıllanırsın sanmıştım ama yanılmışım."

Hala sırıtıyordu. "Ne oldu? Seninle iki kez seviştiğim ortaya çıkınca üzüldün mü?"

"SİKTİR GİT JUNGKOOK!"

Bağırmamla Jungkook hariç herkes irkilmişti. Sırıtmasını bozmadan önce sahneden, sonra odadan çıkınca Jisoo karşıma geçti.

"Onun adına çok özür diler-"

Sinirli olmama rağmen gülümsedim. "Hayır Jisoo, senin bir suçun yok. Onun yerine özür dileme. Sen iyi bir kızsın."

O da bana gülümsediğinde çantama ilerleyip açık kalan fermuarını kapattım ve her zamanki gibi tek omzuma asarak odayı terk ettim.

Tae ve Hoseok arkamdan gelmemişlerdi çünkü benim böyle zamanlarda yalnız kalmak isteyeceğimi biliyorlardı.

•

Denizi izlerken şişeden koca bir yudum daha aldığımda bitmişti. Kaçıncı şişe bitmişti bilmiyordum ama hala bugünü unutamamıştım. Bu yüzden başka bir şişeye daha uzandığımda bir el tarafından bileğimden tutuldum. Kimin tuttuğunu görmek için kafamı kaldırdığımda bu halde olmamı sağlayan kişi tam karşımdaydı.

"Sen niye buradasın?!"

Bileğimi sinirle ondan kurtarıp bir şişe daha açtım. Tam ağzıma götürmüştüm ki şişeyi elimden alıp kumlara döktü.