Anlat İstanbul boğazı!
Denizindeki damlalarla yaz aşkımı,
Martılar anlatsın herkese,
Vapurların okusun özenle.
Sen bakma bana İstanbul!
Sokaklarında kaybet beni,
Gözyaşlarımı takip et,
Bak görünmüyor boğazın dibi.
Affet beni İstanbul,
Yine kötü sonlara yazdım seni.
Bir güldüremedim yüzünü.
Yapabilirsen çağır sevgilimi,
Silsin silebilirse gözlerimi.
O, yaktı beni İstanbul,
Boğazların bile söndüremez alevimi,
Toprakların bile gizleyemez beni,
Tarihi aşkların bile anlatamaz halimi.
Ah be İstanbul,
Mazinin şimdi olduğu yerdeyim.
Bekleme beni İstanbul,
Gidenin cennette yükseldiği yerdeyim.
Yakma köprüleri İstanbul!
Biz umutları bitmeyenlerdeniz.
Biz gidenin bile yolunu gözleriz.
Ama o belli ki gelmeyecek İstanbul.
Sen de bırakıp gitme İstanbul,
Gözü yaşlı, ardında koyma beni.
Kız Kulesi'nin Galata'dan ayrı kalması gibi,
Sen de yalnız bırakma beni.
Duy beni İstanbul!
Hıçkırıklarım yedi tependen de duyulur.
Akan suların gözyaşlarım için durur,
Sokakların acılarımda kaybolur.
Bul beni İstanbul,
Aşkın arafında kalmışım.
Bir yanım alev,
Bir yanım uçurum.
Kurtar beni İstanbul!
Bu acı nasıl çekilir?
Nasıl unutulur gözler?
Nasıl unutur sevenler?
Öldür beni İstanbul!
Cesetimi sürüklüyorken ardımdan,
Divane olmuşken aşkımdan,
O yokken hayat nasıl anlam bulur?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirlerle Sevgili
DragosteSen ne bana, ne bir başkasına, ne de şarkılara aitsin. Sen benim şiirleriminsin. Not: Şiirler tamamen şahsıma aittir.
