Korenin gittikçe derinine yayılmaya başlayan Moi Noko adındaki suç örgütünü çökertmek adına içeriye sızan Lee Felix, kendini 'ağır oğlan' lakaplı bir ölüm meleği olan Hwang Hyunjin'in ağında bulur.
|140422|
Criminal!
Şiddet ve ağır cinsellik içeri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sen ölüm müsün yoksa cennet mi? • No time to die, Billie Eilish • Part XIII| No Time To Die
Aç domuzlar, çiğ insan etine hasret kalırlar.
Zira öylesine kolay alışırlar ki başka hiçbir et onları tam anlamıyla tatmin edemeyecek kıvama getirilene kadar eğitilirler. Şaşırmanın hiçbir anlamı yok,
Ne de olsa sahipleri kendilerininkiyle aynı.
Kanlı dirsekleri, kestiği organları iç bölmeye attığında neredeyse göğsüne uzanan kapının üzerine yaslanmış, bakışları eti gördüğü anda yerinden hızla kıpırdanan hayvanlara odaklanmaya başlarken yediği boku yeni yeni idrak ediyordu. Günlüğüne yazacağı satırların pek çoğu, kendi yaptıklarını yazmaya yetecek miydi emin değildi. Örgütün işleyişine dair birkaç satır,
13 Eylül 2020, gece bir sularında;
Hwang Hyunjin'in tam on iki saat önce benim için öldürdüğü herifi parçalarına ayırıp ahırdaki domuzlara yedirdim.
İçine yalınayak girdiği vahşeti anlatmak içinse sayfalar gerekli.
Lakin, yazamayacağını biliyordu. Ne amcasını ne de elini kana yeniden bulayışlarını aptal polislere falan anlatmayacaktı. Kendini temize çıkarmak adına bu işe bulaşmışken yine kendi başını yakamazdı. Bir anlıktı. Onun emrine itaat etme ihtiyacıyla gözü kararmış bir şekilde ve sanki bunu her gün yapıyormuş gibi süren rahatlığı sadece bir anlıktı. O zaman kanına dokunmayan her şey, iş işten geçtikten sonra aklına takılıyor ve gerginlikten midesini bulandırıyordu. Durumu Öylesine karmaşıklaşmıştı ki,
Neler yapabileceğini kestiremiyordu.
Hyunjin'i başlarda hafife alan yanı günler içinde yok olmaya dönmüştü resmen. Başına geleceklerin tüm sorumluluğunu polislere yıkmayı düşünmüştü. Her ne yapıyorsam,
Hepsi...hepsi iyi bir hayat için.
Şimdiyse öyle hissedemiyordu. Gerçekler, beynini kemirmekte geç kalmıyor, günahları akbabalar gibi üzerine çöküyordu. Çünkü bunların hiçbirini...kahretsin ki hiçbirini,
Zorla yapmadı.
Parmaklarını ovuşturuyor, kimi kandırıyordu ki? Felix, hayatında en çok kendisinden korkmuştu.
Arzuları ve dürtüleri, esasında onu hayatı boyunca zayıf düşürdü.
Tüm bu manzara da dürtüleri sonucundaydı işte. Tekrar yapmasıysa Hwang'ın ağzından çıkacak olan tek bir cümleye bakıyordu, bakacaktı. Yakınlıkları öylesine sakat ve garipti ki,
