Louis'in Ağzından
2 saattir Tiffany 'arıyordum.Ama açmıyordu.Bende bu yüzden Perrie 'nin eve gidip Tiffany 'e bakmasını istedim.Harry:
-Telefonun çalıyor Lou.
Harry bunu diyene kadar telefonumun çaldığını bilmiyordum.Hemen açarak.
-Efendim Perrie
-Louis sakın panik yapma tamam mı?
-Bişey mi oldu yoksa?
-Hastaneye geliyoruz.
-Neden?
-Eve gittiğimde Tiffany merdivenin dibinde yatıyordu.Herhalde merdivenden yu-yuvarlanmış.
-Ne ?Nasıl?Nerdesiniz şimdi?
-Bilmiyorum ambulansla geliyoruz işte .Sen sakince bekle bizi.
-Ta-tamam.
Olamaz .Lütfen Tiffany 'e ve bebeğime bişey olmasın.Lütfen lütfenn.Hemen oturduğum yerden kalkıp hastanenin acil giriş bölümüne gittim.Onları orda beklerken 5 dakika sonra geldiler.Tiffany ' i ambulanstan çıkardıklarnda donakalmıştım.Ne yapacağımı bilmiyordum.Çünkü Tiffany kanlar içindeydi.Hemen bir tane sedyeyle ameliyat haneye götürdük.Götürdük diyorum.Çünkü bende yanlarından gittim.Ama beni ameliyathaneye sokmadılar.Bu sırada Harry geldi.
-Harry bende girmek istiyorum
-Dostum bu olmaz.Elimizden gelen sadece beklemek.
-Ama...
-Aması yok bunu sende biliyorsun.Durumu çok mu kötüydü.
-Bilmiyorum.Bebeğe bişey olmuşmudur sence ?
-Bilmiyorum.
-Lütfen onlara bişey olmasın.
4 Saat Sonra
Ameliyathaneden doktor çıkmıştı.Hemen yanına gidip;
-Nasıllar
-Tiffany Hanım gayet iyi.Birazdan normal odaya alırız.Oradan hemen Harry atlamıştı benim soracağım şeyi sorarak;
-Peki ya bebek?O nasıl?
-Bebekde iyi fakat annemiz bebeği doğururken baya bir riskli operasyona girmesi gerekecek.
İçim birazda olsa rahatlamıştı
***
Şuanda Harry ben Barbara hepimiz Tiffany 'nin uyanmasını bekliyorduk.
-Ahhh ne oldu bana?
Tiffany uyanmıştı.Buarada size söylemeye unuttum.Tiffany 'nin abisinide odaya aldılar.
Tiffany'nin Ağzından
Her tarafım ağrıyordu.
-Ahhh ne oldu bana?
-Önemli bişey yok aşkım.Sadece...
-En son merdivenden iniyordum ve ayağım takılmıştı.Yoksa... bebeğim iyi değil mi?
-Hiç birşeyi yok Tiff merak etme.
İçim biraz rahatlamıştı.
-Peki ya abim?Onun durumu nasıl?
-En son onuda normal odaya alıyorlardı.
***
Abimin yanına gidiyordum.Odasının kapısını açtığımda Louis'in de peşimden geldiğini farkettim.Abim yüzüme bakmıyordu.O sırada Louis kulağıma
-Seni hala affetmemiş anlaşılan.diye fısldadı.
-Evet aşkım bizi yalnız bırakır mısın diye bu seferde ben onun kulağına fısıldadım.O da hiç itiraz etmeden odadan çıktı.
-Abi..
-Bana abi filan deme.
-Neden böyle yapıyorsun.Sana Louis 'le birlikte olduğumu söylemediğim için mi?
-Olabilir.Hem gözümün içine baka baka yalan söyledin ne yapmamı bekliyorsun.
-En azından beni biraz olsun dinleyebilirdin.Hiçbir zaman benim düşüncelerimi önemsemedin.Ne istediğimi ne sevdiğimi hiç birşey.Senin bu hallerini görünce babam geliyor aklıma.Oda böyleydi.O da hiçbirşeyi umursamazdı.
-Bununla onun alakası yok.
-Evet var.Sen böyle yaparak benim Louis 'den ayrılacağımı düşündün.Ama yanıldın.Ben hayatımda birine aşık oldum.Onuda kaybetmeyi göze alamam.
Abimin gözleri dolmuştu.Duygusallandığı belliydi.Çok mu ağır konuşmuştum.
-Gel buraya.diyerek kollarını açıp sarılmamı bekledi.Öylede yaptım.Sarılmamız bittikten sonra;
-Peki ne zamandan beri Louisle birliktesiniz.
-Abiiiii
-Nee sadece merak ettim.
-Sen beni Amerika'ya götürmek istediğin ama götüremediğin geceden beri.
-Hmmm
-Peki sen neden Amerika'dan buraya geldin.
-Bir iş teklifi vardı.O yüzden
-Hmm.Kızmıcaksan birşey söyleyebilir miyim?
-Söyle
-Biz Louis ile evlendik.
-Ne?
-Ve ben hamileyim.
-İnanmıyorum .Dayı oluyorum.
-Ahahahah.Daha ben bu kadar hamile olduğuma sevinemedim
-Neden?
-Ee çünkü sen yoğun bakımdaydın
-Ben yoğun bakımdayken çok mu korktun?
-Hemde nasıl.
Bunu söyleyen ben değil mavişimdi.
-Barıştınız mı?
-Biz hiç küs değildik ki zaten.
Evet kızlar buni söyleyen abimdi.
-Ben Tiffany'e nasıl küserim.
Akşam Üzeri
Doktor gelip abimi odadan çıkartabileceğimizi söyledi.İlkten abimi bize götürmek istesek de o benim evimde kalmak istedi.Biliyorum kafanız karıştı.Hani biz Louis ile bir ev alıp onu temizlemiştik ya Louis de süpriz yapmak istemiş ve eşyalarımızı yeni aldığımız eve taşıttırmış.Kenara bir yere not almalıyım.Kısa bir zaman içinde hemen "alışverişe çıkmalıyım"Zaten yakında kilo almaya başlıyacağım.İster istemez alışverişe çıkıcam.
Şuan evde yatıyordum.Bugün nedense çok yoruldum.Artık küçük birşeyden yorulmaya başlıyorum.Eee hamile olmak kolay değil.
Louis yanıma gelip yatağa yatınca anladım bu gece uzun olucak.
Biliyorum kısa bir bölümdü.Aklıma yazmakta hiçbirşeyde gelmedi.O yüzden iğrenç bir bölümde aynı zamanda.Yakın zamanda yb paylaşamayabilirim.Ama yaz tatil geldiğinde sık sık paylaşıcam.Sizi seviyorum.
Not:Lütfen votelemeyi ve yorum yapmayı unutmayın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARŞI KOYULMAZSIN 2 (LOUİS TOMLİNSON)
Fanfiction"Karşı Koyulmazsın"kitabının ikinci kitabıdır.