•Doğu Rüzgarı• || Stony Story

•Oyuncu•

"Eğer bir süikastci olmasaydım, çok iyi bir oyuncu olurdum."

•••

Tony telefonu çıkarttı ve olanların fotoğrafını çekti. Şimdi bir kanıtı vardı. Fakat bunlar neden birbirlerini tanıyorlardı? Loki eğer fosillik yapmasaydı belki elinde kayıt olabilirdi. Steve de cabası.

"NEDEN GELMEDİĞİMİ TONY BİLİYOR MUYDU?"

Ve şimdi Steve'in bağırışları Tony'nin kafasında kovalamaca oynuyorlardı.

"Çünkü beni unuttun..."

"KİM BİLİR O ZARİF GÜLÜ SUSUZ BİLE BIRAKMIŞSINDIR."

Nasıl yani? Loki hep Tony'i korumuştu...

"Aptal, sadece iftira atıyor."

Tony buna içten içe inanmasa da şu anda inanmak istiyordu. Sadece Loki kalmıştı, onu kaybedemezdi.

"Doğu Rüzgarı, görev."

Tony kafasını oraya çevirdi ve hâlâ elinde tuttuğu telefonu kapatıp cebine attı.

"Ne yapacağım?"

"Yakınlardaki fabrikadaki faaliyetleri durduracaksın."

Tony kafasını salladı ve uzaklaştı.

•••

Steve ise bu sırada odada dönüp duruyordu. Aklındaki tüm düşünceler onu ele geçiriyordu resmen.

Ardından durdu ve yakındaki duvara çöktü. Kafasını kendine çektiği dizlerine gömdü ve kalan boşlukları da kolları ile kapadı.

Umuyordu ki Tony farkına varsın... Umuyordu ki şu telefon çalsın ve Tony'nin sesini bir kez duysun...

Gerçekten çok umuyordu...

•••

Tony görevden geldiğinde çok yorgundu. Hızlıca odasına gitti de üstünü değiştirdi. Ardından koltuğa uzandı. Gözlerini kapattı fakat tam uyuyacakken açılan kapı tüm uykusunu kaçırmıştı.

"Çık odadan."

Loki karşıdaki koltuğa oturdu.

"Aa, çok ayıp. Ben kovulacak insan mıyım?"

Tony iç çektikten sonra kafasını o yöne çevirdi.

"Amma da yaşlanmışsın be Loki."

Loki güldü.

"Ben yüzlerce yıldır yaşlanmadım ama sen bana seninle geçirdiğim yaklaşık 20-30 senede çöktüğümü mü söylüyorsun?"

Ardından koltuğa uzandı.

"Öyle olsun çiçeğim."