Saat gece 12 sularında sokakta bir başıma dolanırken arkamdan gelen bağırış ve motor seslerine aldırmadan karşı kaldırıma geçmeye çalışırken üzerime doğru gelen motoru fark etmemiştim.
Tanrıya şükür ki motoru kullanan kişi ani bir hamle ile beni ezmeyi gözden çıkarıp kendini karşı kaldırıma doğru savurmuştu.
Telaş ve korku ile ona doğru eğilip durumunu kontrol ettim. Aynı zamanda bacağımda ufak bir sıyrık vardı.
'Pardon, iyi misiniz?'
Kaskını çıkarıp saçlarını sağa sola doğru salladıktan sonra tam konuşacakken arkamızdan gelen bağırış sesleri ile duraksayıp ayağa kalktı.
''Yah Han Seo Jun! Kaçma!''
Arkamızdan gelen yaklaşık 6 kişi de motorluydu. Motorlarını bir kenara bırakıp bana doğru yürümeye başladılar
''Bu güzel kız da kim böyle?''
Tam ağzımı açacakken elimden tutulup koşturulmam ile neye uğradığımı şaşırdım. Sağımdaki kişiye baktığımda bana çarpmak üzere olan motosikletli olduğunu fark ettim, kısa bir süre gözgöze gelip hemen koşmaya devam etttik.
''Buraya gelin hemen! Han Seojun!''
Ara sokaklardan birine girip dağılmış kolilerin arkasına saklandık. Kısa bir süre onların da yanlış sokağa girdiğini fark edince yanımdaki motosikletli konuşmaya başladı
''Senin bu saatte bu- Hey nereye!''
Lafını tamamlayamadan koşarak kaçmam ile peşimden koşmaya başlamıştı. Neyse ki sportif biriydim, ondan kurtulmayı başarmıştım.
Evimin önüne gelip derin bir nefes aldım, dikkatli olmasaydım bir gangster bana çarpıp taciz edilebilirdi.
Ve elimde bir ağırlık hissettim, sarı bir kask.
Sıçtım, diye düşündüm. Gerçekten sıçtım.
Eve sessizce girmeye çalışarak ve babama yakalanmamak için Tanrı'ya dua ederek yürümeye başladım. Salonda elinde şarap ile oturan ve bana karşı ani hamle yaparak gelen babam dualarımın kabul olmamasına sebep olmuştu.
''PARK VIEN! GECENİN BU SAATİNDE NERELERDESİN?! BEN SENİ KORE'YE SÜRTÜKLÜK YAP DİYE Mİ GETİRDİM''
Bana doğru yaklaşıp yüzüme sert bir tokat atmasıyla afallasam da dengemi korumuştum.
Annemin babama yalvarışlarını önemsemeden hızlıca yukarı kata, odama çıkıp kapımı kilitledim.
Bir süre elimdeki kaska baktıktan sonra onu komodinimin üstüne koydum.
Alt kattan gelen bağırış seslerini umursamamaya çalışarak yatağıma uzandım ve yastığımla kulaklarımı kapattım.
Küçüklüğümden beri babamın bu soğuk ve ilgisiz hallerine alışmıştım. Sidney'de çalışıyordu ve evimize ayda maksimum 1 hafta geliyordu.
Bir süre sonra bağırış sesleri kesildi, evimiz eskisi gibi sessiz ve huzurlu oldu, en azından bir süreliğine.
Gözlerimi sıkıca kapatıp derin bir uykuya dalışımı hayal ettim,
Bir süre sonra ise gerçekten öyle oldu
________________________________________________________________________
ŞİMDİ OKUDUĞUN
euphoria | han seojun
Fanfiction'Ve ben, o gün seni asla kaybetmeyeceğime ve her zaman kalbimde yaşatacağıma yemin ettim Vien, sen başkasını severken, onu düşünürken ben senden asla vazgeçmeyeceğime yemin ettim. Asla kalbimden çıkmayacağına ve her zaman düşlerimde olacağına söz ve...
