Junior |Neymar Jr

6,2

Birkaç gün daha yaptığımız tatil sonrası Brezilya'ya gitmek için uçağa binmiştik.

Nadine Hanım bizi o kadar darlamıştı ki gelin artık gelin artık diye mecburen artık gitmek zorunda kalmıştık.

Brezilya dönüşünde Davi annesinde kalacak bizde Barcelona'ya geri dönecektik çünkü artık yavaştan ikimizinde işlerine dönmesi gerekiyordu.

Saatlerce süren uçak yolculuğunun ardından inmiş ve eve doğru araba yolculuğuna geçmiştik.

Tek sorunum Carolina'nın da orada olacak olmasıydı.

Çok sıkılmaya başlarsam kalkıp giderdim Neymar, Melanie'yi sonra da getirebilirdi.

Sessiz ve sakin geçen araba yolculuğunun da ardından evin bahçesine giriş yapmıştık bizi kapıda karşılamışlardı.

Önce Rafaella sonrasında da Nadine Hanım bana sarılmış en son da Neymar'ın babası sarılmıştı.

Neymar'dan önce ise Melanie'yi alıp sevmeye başlamışlardı.

Rafaella "Hoş geldin canım." demiş ve bana yeniden sarılmıştı.

Rafaella neyse de diğerlerindeki bu değişim neydi?

Neymar "Hadi içeri geçelim hava soğuk çocuklar üşütmesin." demiş ve ardından hemen eve geçmiştik.

Davi bizden önce atılarak annesine koşmuş ve onunla özlem gidermeye başlamıştı Carolina'ya selam bile vermemiştim bunu hak etmiyordu benim gözümde.

Neymar'ın, Davi'nin ve Melanie'nin eşyalarını çalışanlar almıştı ben kendikilerimi buraya gelmeden eve bırakmıştım, Melanie içinde birkaç parça yanımıza birşey almıştım.

Koltuklara geçip oturduğumuz da Nadine Hanım hızlıca "Aç mısınız çocuklar sizin için birşeyler hazırlattım." dediğinde içimden aman ne büyük başarı demiştim benim düşüncelerimi bölen Neymar'ın sesi olmuştu.

"Pek değiliz gelmeden yedik." dediğinde bende onu onaylamıştım.

Nadine Hanım "Peki o zaman." demiş ardından Melanie'yi kucağına almıştı.

Güzel karşılamışlardı ve ilgililerdi bu beni hoşnut etmişti.

Carolina istediği ilgiyi bulamadığından Davi'yi alıp gitmişti ben ise saat geç olduğundan ve yavaştan hem Melanie'nin hem de benim uykum geldiğinden ayaklanmıştım.

"Neymar biz gitsek iyi olucak, Melanie de uyuklamaya başladı." dediğimde yavaşça kızına bakmış sonrasında ise kafasını sallamıştı.

"Tamam sizi bırakayım." dediğinde Nadine Hanım hızlıca "Öyle şey mi olur oğlum kızım ve torunum tabi ki evlerinde burada kalacaklar." dediğinde şaşırmış bir şekilde önce ona sonra da Neymar'a döndüm.

O da beklemediği için yüz şekli değişmişti.

Ben konuşma gereği hissedip "Biz size rahatsızlık vermeyelim hem evi ayarladık zaten eşyalarımız da orada." dediğimde Nadine Hanım "Peki madem bu seferlik böyle olsun ama yarın akşam kesin buradasınız." dediğinde birşey dememiş kızımı alıp ilerlemeye başlamıştım.

Arabaya bindiğimiz de Melanie göğüsüm de uyuya kalmıştı çoktan ve bizde ilerlemeye başlamıştık.

15 dakikalık yolculuğun ardından eve gelmiş ve Neymar'ın da yardımıyla Melanie'yi yatırmıştım.

Bize kahve yapıp içeride oturma teklifi ettiğimde Neymar tabiki kabul etmişti.

Kahveleri hazırlayıp birini ona uzattığımda elimden almış ve kokusunu içine çektikten sonra birkaç yudum içmişti bende hemen yanına oturmuş kendimi koltuğa yaslamıştım.

Neymar "Yorucu bir gündü." dediğinde onu başımla onaylamıştım.

"Annen geçen seferkinden çok daha farklı davrandı." dediğimde Neymar "Bilmiyorum alışmaya çalışıyordur." demişti.

Sanırım gerçekten alışıyordu.

Neymar kahvesini bitirdikten sonra ayaklandığında onun kolundan tutmuştum.

Bana döndüğünde sorar bakışlar ile bakmaya başlamıştı.

Ona sarılıp dudaklarına minik bir öpücük bıraktığımda tam geri çekilirken o buna izin vermemişti.

Boynumdan tutup beni biraz daha kendine bastırdığında öpüşmeye devam ediyorduk.

Nefessiz kaldığımızda birbirimizden ayrıldık.

Birbirimize bakmaktan kendimizi alamıyorduk.

Buna ihtiyacımızın olduğu gibi yaptıklarımız da yanlıştı.

"Neymar üzgünüm unut gitsin tamam mı?" dediğimde sinirlenmişti.

"Oynama kızım benimle oynama. Yakınlaş dediğinde dibinde bitiyorum uzaklaş dediğinde beni mal gibi ortada bırakıyorsun. Oyuncağın değilim ben senin anladın mı değilim." demiş ve kapıyı çekip çıkmıştı.