ADSIZ KİŞİ| TEXTİNG

9} Ege Ünal

Ege gerçekten şu an benim karşımda mıydı?

Yoksa hayal mi görüyordum?

Çok yakışıklıydı...

Üstünde siyah gömlek ve altında da siyah pantolon vardı. Açık kahverengi saçlarını da perma yaptırmıştı.

Gerçekten çok yakışıklıydı.

Yanıma geldi ve gülümsedi. Bende gülümsedim. Elini belime koydu ve ilerlemeye başladık.

Boyu benden baya uzundu ama kötü durmuyordu bence. Ona bakmak için kafamı kaldırıyordum.

"Selam." Galiba bana diyordu.

"Bana mı diyorsun?" Dedim kaşlarımı kaldırarak.

"Burada senden başka birini gördüğümü sanmıyorum." İması ile vücudumda ki tüm kanımın yanaklarıma geldiğini hissediyordum.

"O zaman" Gülümsedim. "Selam."

"Çatı katında yer ayırttım. Oraya gideceğiz." Dediğinde eli ile hafifçe asansörün oraya doğru itekledi.

Asansöre bindiğimizde birbirimize baktık.

"Çok güzel olmuşsun." Gerçekten de şımartılıyordum.

Biri beni buradan alabilir miydi acaba?

"Teşekkür ederim." Hafifçe gülümsedim.

"Sende çok yakışıklı olmuşsun." Dedim onu süzerek.

"Teşekkürler hanım efendi." Kıkırdadım.

Asansör durduğunda bizde indik.

Çatı gerçekten çok güzel bir yerdi. Bomboştu. Bir tek biz vardık. Orta da büyük bir masa duruyordu. Masanın iki ucundan birer sandalye vardı.

Galiba sandalyelere oturacağız.

Ne diyordum ben ya? Başka nereye oturacaktık? Heyecanlanınca ben, ben olmuyordum. Allah'tan dışımdan söylemedim.

Masaya yaklaştığımızda Ege beni masanın bir ucuna götürdü ve sandalyemi çekip benim oturmamı bekledi.

"Teşekkür ederim." Gülümseyerek oturdum.

O da masanın diğer ucunda ki sandalyeye oturduğunda birbirimize baktık.

"Seni neden buraya çağırdığımı biliyorsun." Dediğinde kafamı salladım ve konuştum.

"Olayları anlatmak için."

"Evet olayları anlatmak için." Diyerek onayladı beni.

"Anlatmanı bekliyorum." Dedim.

"Sana o mesajı ben yazmadım." Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Setten bana aşık olan bir kız vardı. Ama nasıl aşık. Resmen bana takmıştı kız. Adı Sevda. 3 seneden beri bana takıntılı, benimle aynı dizide oynamak için resmen can atıyor. Sette seninle yazışırken gülümsüyormuşum. Yani arkadaşlar öyle diyor. Bence gülümsemiyorum." Dediğinde gülümsedim. Devam etti "Sevda da gülümsediğimi görmüş ve sevgilim olduğumu sanmış. Kıskançlıktan nasıl patladıysa artık sana yazmış. Yazınca da numaranı silmiş. Sana ulaşamadım. Numaranı ezbere bilmiyordum. Yani anlayacağın sana yazılanları ben yazmadım. E numarayı da silince 1 hafta yazamadım. Ben senin numaranı göremeyince sinirlendim. Bunu Sevda'nın yapacağını düşünerek Sevda'ya sordum. Zorla söylettirdim." Anlattıkları gerçekten yaşanmış mıydı?

"Bana inanmayabilirsin. İnanmayacağını düşündüğüm için Sevda'nın bana kendisinin yaptığını söyleyen ses kaydı var onu dinleyebilirsin." Cebinden son model telefonunu çıkarak bana ses kaydını açtı. Kız sesi vardı.

"Tamam, tamam anlatacağım. Gerçekten anlatacağım. Yeter ki sen gitme. İlk önce ben senin telefonunu karavanda bulunca bu fırsat kaçmaz diye düşündüm ve telefonunu elime aldım.

Sonra mesajlarına baktım. Mesajlaştığın hiç kız yoktu. Tabi Çiçek dışında. Bende ona 'Seninle artık yazışmayacağım.
Senin de bana yazmanı istemiyorum. Numaranı siliyorum.' Yazdım ve numaranı sildim." Ses kaydını kapattı. Olanları ağzım açık dinledim. Bu kız Ege'ye bu kadar takıntılı mıydı gerçekten?

"İnandın mı? Affettin mi beni Çiçek?" İsmimi onun ağzından duymak çok güzeldi.

Şu an rüyada mıydım bilmiyordum. Ünlü olan Ege Ünal benden af mı diliyordu?

"Yani bu olanlarda senin suçun yok. Tamam, 1 hafta 4 gün yazmadın bana ama sebepli bir amacın varmış. Seni affediyorum." Ege gülümsedi ve konuştu.

"Gerçekten mi? Bu kadar kolay mı affettin beni?" Şaşırmıştı. Bunda şaşırılacak bir durum yoktu.

"Ege senin bir suçun yokmuş ki. Suçu olmayan birini neden affetmeyeyim?"

"Yani sende haklısın." Dediğinde konuştum.

"Hem sen benim evimi nereden buldun?"

****

Bu bölüm baya bir uzun oldu.

Azıcık bomba bir yer oldu. JCHDIUCHKAŞ

Yeni bölüm gelmesi için en az 10 hesabın yorum yapması gerekiyor.

See you laterr <3