17} HİSLER

3.7K 209 64
                                    

Burnuma bir şey değmesi ile yatağımda diğer tarafa döndüm. Ama bu şey döndüğümde de devam ediyordu.

Lanet olsun!

Neydi bu sinir bozucu şey?

En sonunda dayanamadım ve gözümü açtım. Odamın perdeleri açıktı ve içeri gün ışığı vuruyordu. Güneş gözüme geldiği için elimi alnıma koyarak ışığı kapatmaya çalıştım.

Yanımda Ege yatıyordu!

Ama ben Ege ile yatmamıştım ki.

Anında Ege'ye dönük bir şekilde yatakta oturur vaziyete geldim. Ege de sırtını başlığa yasladı.

Üstelik üstümde ki kıyafetler bile, dün giydiğim kıyafetler değildi.

"Günaydın." Dedi gülümseyerek.

Şaşkın şaşkın ona bakıyordum.

"Neden yanımda yatıyorsun? Neden üstümde ki kıyafetler değişik? Ve beni neden değişik bir şeyle gıdıklayarak uyandırdın?" Art arta sorduğum sorulara anında cevap verdi.

"Birincisi, gece tuvalete kalktığımda senin ateşine de bakmak istedim. Ve baktığımda ise ateşin çok fazla vardı, ben de seni uyandırdım ama sen kendinde olmadığın için ayakta kalamadın. Ateşin düşmesi için seni soğuk suya soktum." Dediğinde şaşırmıştım. Ben bunların hiç birini hatırlamıyordum.

Bir dakika!

Soğuk suya soktum dedi.

Çıplak mı yıkanmıştım?

Ben... Ben nasıl hatırlamazdım!

Ah çok utanıyordum!

"Hayır! Hayır! Tabi ki kıyafetlerin ile suya soktum." Dediğinde  rahatladım.

Konuşmaya devam etti.

"Duştan çıkınca kıyafetlerini kendin giyebileceğini, benim dışarı çıkabileceğimi söyledin. Ben de dışarı çıktım. Aşağı inip mutfakta sana çorba yaptım ve sonra odana çıktım. Seslendim ama cevap vermedin. Daha fazla beklemeden içeri girdiğimde yerde yatıyordun." Son cümlede gözleri uzunca ve derin bir bakışla gözlerime baktı.

Dediklerinin hiç birini hatırlamıyordum.

"O an çok korktum Çiçek. Zaten ateşin çıktığı için bende bir telaş oldu ve yerde uyuya kalacağını düşünmedim. Hemen seni yerden kaldırdım. Ve yatağına otutturdum. Gözlerini açmaya başlayınca uyuyakaldığını anladım.  Sonra çorba içirdim ve uyudun. Ben de ne olur ne olmaz diye yanında kaldım. Ama işte, uyuya kaldım yanında." Dediğinde dikkatlice onu dinliyordum.

"Ege ben bu olanların hiç birini hatırlamıyorum. Ayrıca benimle ilgilendiğin için teşekkür ederim." Dedim gözlerimi kaçırarak.

"Olur mu öyle şey. Teşekkür etme bana. Ve hatırlamaman doğal. İnsan ateşliyken kendinde olmuyor ve ne yaptığını sabah hatırlamıyor. "

"Sen beni neyle uyandırdın ya?" Dedim elimi açık saçlarıma götürürken.

"Saçınla." Dedi sırıtarak. Ardından yataktan kalktı ve devam etti. "Hadi kahvaltı hazır." 

Şaşırmıştım. Erken kalkıp kahvaltı hazırlamıştı.

Ege çalışmaya ara vermişti. Bu aranın ne kadar uzun süreceğini bilmiyordu. Ama bu vakitleri  benimle geçiriyordu.

Bu konuda hiç rahatsız hissetmiyordum.

Nedense bu aralar hep Ege ile vakit geçirmek istiyordum.

Ege odadan çıkınca bende yataktan kalkıp üstümü değiştirmek için dolabıma yürüdüm.

ADSIZ KİŞİ| TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin