ADSIZ KİŞİ| TEXTİNG

16} Kalp Ritmi

"Ben çok doydum. Tatlıya yer kalmadı midemde." Yunus'un söylediği şeye herkes katıldı.

Gerçekten hepimiz tıka basa doymuştuk. Hastaneden sonra yemek yemek için restorana gelmiştik. Ve yemeklerimiz şimdi bitmişti.

"O zaman hadi kalkalım." Dedi Ege bize bakarak. Onay istiyordu.

Kafamı salladım ve oturduğum sandalyeden kalktım. Ege'de karşımda ki sandalyeden kalktı.

Yunus hesap ödemek için kasaya doğru ilerlediğinde Ege onu kolundan tuttu ve hesabın ödendiğini söyledi. 

Hepimiz restorandan çıktığımızda Ege'nin yeni çıkan lüks arabası vale tarafından önümüze getirilmişti.

Bu kadar lükse alışık değildim. 

Ege valeye teşekkürlerini sunarak ön koltuğun kapısını açtı. Benim binmemi bekledi. Gülümsedim ve bindim. Aynı zamanda Yunus ile Ebru da arka koltuklara oturmuştu.

Son olarak Ege de şoför koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırarak eve doğru sürdü.

"Ebru seni evine mi bırakayım?" Ege'nin sorusuna aniden cevap verdim.

"Yok. Bizde kalacak bugün Ebru." Dedim. Kafamı arkaya doğru çevirdim.

Tabi tek sorun bundan Ebru'nun haberi olmamasıydı.

Ebru bana baktı ve konuştu.

"Kim demiş? Ben eve geçeceğim." Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Hayır Ebru. Bugün bizde kalıyorsun. Hem belki bayılırım. Acil bir şey olur." Dedim. Tamam birazcık yalan söylemiş olabilirim.

Hayır, gayet de iyiydim. Yeniden bayılmam için ağlama krizine girmem gerekiyordu.

"Hayır aşko. Zaten ailemle de vakit geçiremedim. Bugün planımız vardı. Hem bir şey olursa Ege var. O yardım eder sana." Ebru ima ile bana baktığında kafamı önüme çevirdim.

"Evet ben yardım ederim. Hatta bugün Çiçek isterse kalırım." Kafamı Ege'ye çevirdim.

Keskin bakışları ile yola bakıyordu. 

Yan profili de iyiymiş.

Aman kızım çocuğun neresi kötü ki?

Ah! Ne diyordum ben!?

"Yok ya. Şaka yaptım. Bir şeyim yok benim. " Dedim elimle saçlarımı düzeltirken.

"Hayır Çiçek. Bugün yanında birisi kalması gerekir. Ne olur ne olmaz. Ebru'nun eve gitmesi gerekiyormuş zaten. Ben de sizde kalırım." Diye karşılık verdiğinde ona bakıyordum.

Hala daha keskin bakışları ile yola bakıyordu.

"Peki." Dedim kısık çıkan sesim ile.

***

Bütün yol Yunus ile Ebru'nun flörtleşmesi ile geçmişti.

Yunus Ebru'nun ne kadar güzel ve tatlı olduğunu söylemişti, Ebru ise Yusuf'un bu itirafları karşısında sadece yanakları kızarmıştı. 

Ebru ve Yunu'u evlerine bırakmıştık ve arabada şuan sadece Ege ile ben vardık.

Derin bir sessizlik vardı arabada. Ne o konuşuyordu , ne de ben konuşuyordum.
Sanki birbirimizin kalp atışlarını dinliyorduk.

Ege sanki beni duymuş gibi konuşmaya başladı.

"İyisin değil mi? Bir sıkıntın yok yani." Gözleri hala yoldaydı.

"İyiyim Ege. Alt tarafı bayılmışım. Bir şeyim yok." Dediğimde Ege'ye bakıyordum.

En sonunda araba, oturduğumuz siteye girdiğinde Ege güvenliğe selam verdi.

Araba evimin önünde durduğunda ikimizde indik.

Eve girdiğimizde ikimizden de çıt çıkmıyordu. En sonunda dayanamayarak konuştum.

"Ege kahve ister misin?" 

"Olur." Dediğinde mutfağa doğru ilerliyorduk.

Ege, masadan bir sandalye çekti ve oturdu. Ben de tezgaha doğru ilerledim.

Kahveyi hazırlayıp makinaya koyduğumda fincanları hazırlamak kalmıştı sadece.

Çift kişilik kahve fincanlarımı dolabın en üst rafına yerleştirmiştim. Bu yüzden almak için parmak uçlarımda yükseldim. 

Arkamda bir beden hissettiğimde korktum.

"Korkma. Benim." Dudaklarını kulağımda hissetmiştim.

Kalbim göğüs kafesimden çıkacak kadar hızlı atıyordu. 

Neden bu kadar hızlı atıyordu?

Ege kollarını yanımdan uzattı ve benim ulaşamadığım fincanları aldı ve tezgaha koydu. Bedeninin hala daha arkamda olduğunu hissedebiliyordum.

Kendimi Ege'ye doğru çevirmemle büyük hata yaptığımı fark ettim. 

Burun buruna gelmiştik!

Ne yapacağımı bilemiyordum...

Ege sonunda geriye doğru 3 adım attığında aramızdaki mesafe açılmıştı.

Yanaklarımın kızardığını hissediyordum.

"Ufak bir temasımda hemen kızarıyor yanakların." 

Bu söylediği ile yanaklarımın domatese döndüğüne adım kadar emindim. 

En sonunda onun yüzüne bakmayı kestim ve makinada taşan kahveyi fincanlara koydum.

*******
Selamlarr

Bu bölüm çok iyi oldu ya 🔥

Son sahneye verdiğiniz tepkileri okumak çok isterim. Yorum yapmayı unutmayın 🤭

Çok uzun süre beklediğiniz bölüm geldi.
Biliyorum uzun bölüm yazacağımı söylemiştim. Ama maalesef ki yazamadım.

Ve biliyorsunuz ki yarın okul başlayacak. Ben lgs ögrencisi olduğum için buraya ara vermem gerekiyor. Ama bu devam etmeyeceğim anlamına gelmiyor. Önümüzdeki yaz tatilinde tekrardan devam edeceğim.

Umarım anlayışla karşılarsınız.

Bunu instagram hesabımda da paylaştım zaten. Takip edenler görmüştür. Ama buradan da paylaşmak istedim.

Hepinizi seviyorum.

Ege ve Çiçek ile kalın 🥲💕