Good Girl and Mr. Nice Guy

CHAPTER 11

CHAPTER 11
(Ysa POV)

Andito ako ngayon sa kwarto ko. kauuwi ko lang. Hinatid pa ako nina Marie dito sa bahay. buong maghapon wala akong ibang ginawa kundi ang magpanggap na ok lang ako,

ayos lang,

kaya kong wala ang bestfriend ko,

wala ang nagsisilbi kong kuya,

wala ng Alvin Jake Perez na lagi kong kasama,

wala ng taong laging concern sakin,

wala na..

Wala na sya..

Ang lalaking laging nagpo-protekta sakin,

Ang lalaking nangakong hindi sya mang-iiwan..

WALA NA....

Hindi ako galit Alvin, pero hindi ko maipapangako na hindi mag-iiba ang turing ko sayo. Huwag kang mag-alala, dahil kakayanin ko kahit wala.. Konting panahon lang siguro ang kailangan at masasanay na din akong wala ka.

Kaya ko toh Alvin, salamat na din dahil tinuruan mo akong HUWAG BASTA BASTANG MANINIWALA SA MGA PANGAKO.. Goodbye ALVIN JAKE PEREZ..

ASAR !! -___-

Gusto ko ule ng ice cream ngayon.

Matawagan nga si Alv---uh-uh  O___O

*Sigh*

Wala na nga palang Alvin. Wala ng bibili ng ice cream para sakin. AISH!! >_<

"Hindi ko kailangan yun, edi ako na lang bibili para sa sarili ko, may pera naman ako eh" -pagkausap ko sa sarili ko.

"Bakit ba kasi ako nasanay na lagi kang andito Alvin, nahihirapan tuloy ako... :("

"... No Ysa!! Kaya mo yan. Strong ka diba? HAH! Ako ata si Ysabel Gonzales, the one and only.. Aish!! Nababaliw nanaman ako."-Ako

Sorry ah, hobby ko lang talagang kausapin ang sarili ko, pero hindi ako baliw ah. Nakasanayan lang. Hay ewan, basta hindi ako baliw. Period. -_-

Kasalanan tong lahat ni Alvin eh.

-----

(Ysa POV)

~ 1 week passed ~

Isang linggo na ang nakalipas magmula ng malaman namin na nag-migrate sa ibang bansa ang pamilya Perez..

Oh diba ? Kaya ko naman.. Hahahaha. :]

Pero ang totoo nyan, puro pagpapanggap lang toh.

Eh sa anong magagawa ko? Ang hirap-hirap kaya.. :[

Tsk, kayo lumugar sakin ng maramdaman nyo.. :]

"Ysa, kakain ka?"-Valerie

"Ah oo, wait tawagin ko lang si Al--ah tara na pala, gutom na ako eh."- sabi ko -_- muntik nanaman. *sigh*

Minsan natatamad na din akong mag-lunch dito sa school, panu ba naman kasi, dati si Alvin ang lagi kong kasama.

"Alam mo Ysa, sanayin mo na sarili mo na wala si Alvin."-Valerie

"Ginagawa ko naman eh. Nasa process pa nga lang ako, pero kaya ko yun. Mahirap din naman kasi for the past 8 years sya lagi kong kasama. Nakaka-asar naman."- sabi ko sabay punas ng luha.. Napa-iyak pa ng wala sa oras. Y___Y

"Tandaan mo Ysa, andito lang kami sa tabi mo. Tutulungan ka namin, wag kang mag-alala. Ako nga broken hearted eh. Lokong Alvin yan."-Valerie

Ngumiti na lang ako.

"Tara na sa canteen, nag-iintay na dun sina Ella. Baka mainip na yun sa kakaintay satin."-Valerie

"Ok, tara na."-Ako

Pagdating namin sa canteen, kumakain na yung dalawa at patapos na.

"Sorry, hindi na namin kayo nahintay, nagutom na kami eh."-Marie

"Ok lang. Tara Ysa, order na tayo."-Valerie

"Ah ikaw na lang Valerie, ice cream gusto ko."-ako

Magka-iba kasi yung pila nito.

"Edi hindi na din ako kakain, ice cream na lang din yung akin."-Valerie

"Huh? Kaya lang naman ice cream kakainin ko kasi konting oras na lang ang natitira at magta-time na. Kilala nyo naman ako, napaka-bilis ko kumain." -pagdadahilan ko.

Ang totoo kasi nyan, ganito kasi talaga ako. Kapag malungkot at katatapos lang umiyak, ice cream talaga hinahanap ko. :)

Stress reliever ko yun. Nakakawala ng problema.

"Kagaya na nga ng sinabi mo, mag-ta-time na kaya hindi na din muna ako kakain."-Valerie

"Ok, ikaw ang bahala"-ako

Matapos naming kumain, bumalik na kami ng room..

~

thanks :)