The Sweetest Lies

Chapter 8

Mynie's POV

Seeing her sleeping peacefully make me sighed. I hope she can get through this. Ayoko ng makita siya ulit na nasasaktan , as her bestfriend ang sakit makita na yung kaibigan mo ay tumatawa at ngumingiti sa lahat but deep inside hirap na hirap ng pigilan ang emosyon na ayaw niyang ipakita kanino man .

Martina Allyson is certified deans lister since we step in college . At first nagulat ako dahil hindi ako sanay na makita siya na may hawak ng notepad at libro tuwing pupunta kami ng cafeteria . Nanibago din ako sakanya nung naging hobby niya ang mag stay sa library which is hindi niya naman gawain nung highschool kasi boring daw makipag usap sa mga libro .

She became the top achievers in class . I feel so proud of her kasi meron pala akong kaibigan na may itinatagong talino . Advantage for me kasi hindi ko na kelangan mag review kasi may gagayahan na ako .

Nung first year college kami akala ay natural lang na nababawasan ang bonding naming dalawa . She became more focus to her study . Dumating yung time na nagtampo na ako sakanya kasi puro na lang siya aral at parang nakalimutan niya na may kaibigan siya . Dumating na ako sa point na prinangka siya pero nagulat na lang ako pagkatapos ko siyang sumbatan ay bigla na lang bumuhos ang luha niya . She keep saying" I'm not happy anymore ".

Flashback

Mynie , I-im not happy anymore . I-im n-not h-happy anymore . 

What are you saying Martina? I tried to calm myself and worried consume me .

Si m-mama kasi eh , she was very disappointed at me . Believe me Mynie , I really tried my best to be a daughter she want me to be .

Hushh noww! Stop crying . I'm sorry please.

No need to say sorry Mynie , I understand where you came from . I just can't do it anymore . I'm tired mentally . Gusto ko ng bumalik sa dati.

Patuloy lang siya sa pag iyak kaya niyakap ko na lang siya para pagaanin ang loob niya . Hindi ako nag salita at nag bigay ng mga comforting words dahil alam kong hindi naman yun ang kailangan niya . She needed more a warm hugs with full of sincerity that will calm her down.

     - End of Flashback -

Pagkatapos kong pag masdan ang natutulog na mukha ni Martina ay napagdesisyonan ko na munang lumabas upang pumunta sa malapit na convenience store . Bumili lang ako ng cup noodles , instant coffee , toasted bread , at hygiene kit. 

Habang naglilibot ako upang hanapin kung nasaan ang feminine wash ay hindi inaasahan na may nabangga akong bulto ng lalaki .

" Mynie ? "

Dahan dahan kong hinarap kung sino man ang lalaking nasa harapan ko , only to find out it was him .

' Ohh, hey there Kayden . Buhay ka pa pala? ' I joked sarcastically .

" Oo naman , eto nga at nakaka usap mo pa " pasaring na sagot niya .

' What a small fucking world '

" Ano palang ginagawa mo dito? , May kasama ka? "

' May nakikita ka ba? '

" Bakit ba ang pangit mo kausap? May nagawa ba ko sayong mali?"

' Sakin wala , sa best friend ko meron . How I wish na sana hindi ka na lang niya nakilala .'

" Kamusta na siya? " nahihiyang tanong niya.

' Ayon buhay pa naman . Nag kulong lang naman siya ng ilang araw sa kwarto niya , ayaw kumain , ayaw maka usap , puro ikaw lang ang bukang bibig . Pero ngayon okay na siya . Nag papanggap na okay lang pala '