Chapter 24 : No Longer

86 4 0
                                    

--

"Sabi po ng teacher ni hiro natagpuan syang walang malay at duguan sa hagdan may nagsasabi na sinadya syang ihulog mula sa itaas"

"What?! Meron ba silang CCTV man lang doon baka nahagip doon kung sino tumulak kay hiro"

Umiling ako. "Sira po yung CCTV that time tapos wala pa daw tao or nakakita man lang may nagsasabi din na papunta sana sya sa principal office"

He sighed. "Don't worry aalamin natin kung sino gumawa nito kay hiro i will serve the justice for my pamangkin"

Hindi ko na maiwasan maluha wala na yung nagkakaisang taong pinag kakaingatan ko wala na wala na silang lahat sino pa ba susunod?

After nito nagpaalam na din kami na aalis binigay rin ni uncle larry yung mga address kung saan ko pwedeng puntahan si isabelle pati rin kung saan naka libing si lyra gusto ko sya dalawin bago pumunta kay keith mukang hindi ko muna kasi kakayanin na makita si keith ng ganon kondisyon nya

Pinunasan ko yung grave nya gamit yung panyo ko tsaka ko linagay yung white flower sa gilid nya nagsindi rin kami ng kandila nakita ko rin maliit nyang pictures na nakalagay dito ang ganda pala nya hindi parin ako makapaniwala na kayang gawin to ni mommy sa kanila

Magkatabi sila ng puntod ng mommy nya nagsindi din kami ng kandila sa mommy nya

Pagkatingala ko nakita ko sya ulit hindi ko alam pero saan sya pupunta? Sinundan ko sya ng tingin habang naglalakad sya papunta sa isang liwanag

"Lyra!" sigaw ko upang pigilan sya pero lumingon lang sya sa akin tsaka sya ngumiti at kinain ng liwanag

Maya maya lang ng lumingon ako sa paligid ko halos hindi ako nakagalaw sa kinakatayuan ko lahat sila nakatingin sa akin akala ko ba nakasarado na third eye ko bakir till now nakikita ko parin sila??

Ilang taon na nakakalipas ng hindi ako nakakakita bumalik tuloy takot ko hindi ko magawang kumalma dahil palapit sila ng palapit habang humihingi ng tulong sa akin unti unti ako napapaatras sa takot

"Yanna are you okay?"

Bigla sila nawala ng hinawakan ako ni keith tumingin ako sa kanya. "O-okay lang ako umalis na tayo keith" pagmamadali kong sambit

Dali dali kami sumakay sa sasakyan hindi parin ako mapakali kaya kinuha ko yung pills na pampakalma ko actually hindi naman ako talaga naniniwala sa multo naniwala lang ako ng nakikita ko na sila mismo at nakakausap kinuha ko din yung kwintas sa bag ko tsaka ko sinuot sa sarili ko doon gumaan sarili ko

After dito dumeretso kami sa BGC may kailangan kasi kitain si keith hinintay ko sya dito sa sasakyan ng nakita ko si simon kasama si auntie malou

"Ano ginagawa nila dito?" takang tanong ko sa sarili ko

Agad ako bumaba tsaka sila pinuntahan pinilit ko na huwag magpakita at makinig sa usapan nila

"Ikaw ha hindi mo na sinasagot mga tawag ko aba sabihin mo lang kung ayaw mo at kay yanna ako hihingi" pareklamong sambit ni auntie malou kay simon

Simon sighed. "Sorry auntie i was busy kasi kanina kaya ko hindi nasagot tawag niyo by the way eto yung 30k na hinihingi niyo and please huwag niyo na guluhin si yanna"

My eyes widened. "Tama ba nakita ko at narinig ko ang sugapa talaga ni auntie kahit kailan"

Agad na kinuha ni auntie yung white envelope tsaka toh tiningnan. "Mukang kumpleto naman salamat ibabalik ko rin kapag nabawi ko" linagay nya toh sa sukbit nyang bag. "Maaasahan ka talaga maraming salamat nga pala asaan na ba si yanna hindi man lang tumatawag or sumasagot sa mga text ko"

More Than Friends (COMPLETE) Where stories live. Discover now