More Than Friends (COMPLETE)

Chapter 36 : Goodbye Kiss

--

YANNA

Ilang oras na ata kami nakatitig sa mga baboy na toh hindi naman kasi namin alam kung paano lutuin. Ang alam ko lang kumain ng kumain ayaw naman nya umorder

"Alam ko na sinigang yun na lang gawin natin tutal nakikita ko naman kay kuya sand paano lutiin"

Bigla naman kumulo tyan ko mukang narinig pa nya. "Sige na umpisahan nanatin mukang nagugutom na prinsesa ko"

Sinimulan ko sya tulungan naghiwa lang ako ng bawang at sibuyas apti yung gabbi pati yung kangkong hinugasan ko na rin. Buti na lang talaga may nabibilhan dito ng nga ingredients. Sya naman maghihiwa ng baboy ng kumulo na yung baboy at lumambot na unti unti na nya toh linuto. Hindi ko na nasundan nagsaing kasi ako sa rice cooker tsaka ko toh sinaksak

Umupo na rin ako. "Hay nakaupo rin matagal pa ba yan?"

"Malapit na" ani nito tsaka pinatikim sa akin yung timpla nya nakulangan ako sa asim kaya dinagdagan namin

"Teka linagyan mo ba ng tubig yung kanin amoy sunog"

Napatayo agad ako. "Shuta nakalimutan ko omyghad!" dali dali ko hinugot yung saksakan pagkabukas ko ng rice cooker sunog nga. "Aishh tanga tanga mo naman yanna sorry nakalimutan ko nga" malungkot kong sabi

"Okay lang yan mag saing ka na lang ng panibago"

Nagsaing na lang ako ng bago. Ano ba yan malapit pa naman maluto yung ulam gutom na gutom pa naman ako. Napahawak na lang ako sa tyan ko kaunti na lang kakain na tayo

Ng naluto na yung ulam naghintay pa kami sa kanin. Nakaupo lang kami dito habang naghihintay sa sobrang bored ko pinatong ko na lang yung ulo ko sa lamesa. Napatingin naman ako sa kanya nginitian ko sya nginitian din naman nya ako sakto tumunog na yung rice cooker eto na pinakahihintay ko!

Kumain na rin kami grabe nakatikim rin ako ng ulam sa pinas. Puro kasi ramen at noodles kinakain ko dito minsna umoorder na lang ako kaso puro korean food available hindi naman ako sanay magluto. Na miss ko lang talaga yung mga ulam sa pilipinas sana nga makauwi na ako

"Nicolai kanina ka pa ba dyan?" tumayo agad ako tsaka ko sya tinulungan magbuhat ng gamit

"Hindi naman kakarating ko lang ikaw kamusta ka dito?" pinasok ko muna yung mga maleta nya sa loob kinuha ko rin yung coat na suot nya

"Okay lang tas--" hindi ko na natuloy sasabihin ko ng biglang umubo si simon. Kaya pareho kami napatingin sa kanya

"Ayos ka lang?"

"Uhh, oo nabulunan lang ako sorry"

"Ahh nga pala nicolai si simon nga pala sorry ha hindi ko na sayo nasabi na dito sya tumulo--"

"Okay lang ano ka ba bahay mo rin toh noh kaya hindi mo na kailangan mag paalam nga pala boyfriend mo?"

Napatingin naman ako kay simon tsaka ako ngumiti. "Ahh oo boyfriend ko actually sya kinukuwento ko sayo tsaka alam ko nagkita na kayo dati"

"Uhh, ganon ba? Hindi ko sya maalala eh bata pa kasi tayo nung bumisita ako sa province niyo oh sya pahinga na ako sa taas ha masyadong pagod sa byahe"

"Teka ayaw mo ba kumain?"

Umiling ito. "No no thanks kumain na ako sa byahe sasabog na nga ata yung tyan ko e."

Pagkatapos non umakyat na sya sa taas tinuloy ko naman pagkain ko napansim ko rin na nakatingin lanh sa akin si simon ano problema nito.

"Selos ka?"

"Bakit naman direct to the point ka hindi sa ganon hindi ko naman alam na ang guwapo pala ng kasama mo dito"

Natawa ako. "Ano ka ba para ko na yang kapatid noh tsaka huwag ka magalala mas guwapo ka"