L 4. BÖLÜM

1.3K 65 6
                                    



Sellaaaammmm <33



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Ailecek oturmuş kahvaltı yapıyorduk. Bir kaç gün sonra göreve gideceğim için günlerimi abilerimle geçirmeyi planlıyordum.


Barın ve Sude sabah erkenden gitmişti. Sude daha 16 yaşına olduğu için yetimhaneye verilecek, ailesine de dava açılacaktı.

Kahvaltıdan sonra Aral, Araz, Alaz, Ekin ve Eren ile alışverişe çıkacaktık.

"Eline sağlık anne, ben hazırlanmaya gidiyorum." diyerek kalktım masadan.

Odama çıkıp garprobumu açtım. Gelinliği de asmıştım. Elime ilk gelen şeyleri alıp giydim.

Kolumda ki sargı bezi yüzünden üzerime sadece düz siyah bir hırka altıma da, siyah pantolon giydim.

Aşağıya indiğimde hiç kimse yoktu ben de oturup gelmelerini bekledim. 

Bir kaç dakika sonra herkes hazırdı. Fazla araba gitmemek için, Ben ve Ekin abi benim arabama. Eren, Araz' ın arabasına, Alaz da Aral'ın arabasına bindi.




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Şuan bir cafeye oturmuş çay içiyor ve Araz'ın esprilerini dinliyorduk.


"Peki şu nasıl;  Adam gülmüş, Karısı da papatya." Hepimiz iğrençsin bakışlarımızı ona yollarken o kıçını yırtarak gülüyordu.

Herkes kendi halinde takılırken Aral abim düşünceli gözüküyordu.

"Aral Abi bir sorun mu var?" diye sordum.

"Laçin benim seni tanımak için bazı sorularım var." dedi."

"Dinliyorum" dedim.

"İlk başta bizden asker olduğunu neden sakladın?"

"Ah yanlış anlamayın size güvenmediğim için değil. Sadece herkese asker olduğumu söyleyemem ve daha söylemem için izin çıkmamıştı."

"Anladım peki şey; o adam seni neden evlatlıktan reddetti?"

"Asker olmamı istemiyorlardı ve bende oldum." dedim.

"Peki sana o gün neden öyle dedi?" Bana orospu demesinden bahsediyordu.

"O kadar erkeğin arasında tek kadın olduğum için."

"Peki şey, yani Barın o kim? Çok yakın gözüküyorsunuz yani o yüzden sordum."

"Barın ve Timdeki herkes benim kardeşim."

"Yani sadece seni geç buldum erken kaybetmek istemiyorum."

"Tabi anlıyorum ama yani ben askerim beni ne zaman kaybedeceğiniz belli olmaz."

"Böyle konuşmasana" duyduğum ses ile arkamı döndüm Mirzaydı.

"Bende oturabilir miyim?" diye sordu.

"Evet, evet kardeşim gel otur." Dedi Ekin.

Sağıma oturdu bir kaç dakika sessiz kaldıktan sonra; "Laçin" dedi.

| LAÇİN | Gerçek AilemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin