Chapter 19

38 12 11
                                    

18 Αυγούστου 2019,

Αγαπημένη μου φιλενάδα σε χαιρετώ για προ τελευταία φορά. Η αίσθηση του τέλους είναι κάπως τρομακτική τολμώ να πω και πλημμυρίζω απο αδυναμία νιωθοντας ανίκανη να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. Οι πόνοι είναι πιο φριχτοί απο ο,τι περίμενα, τα χάπια είναι σαν καραμέλες καθώς δεν μου προσφέρουν τίποτα. Όπως και να 'χει η επιστήμη δεν μπορεί να καταπολεμήσει και να εξαλείψει πλήρως τον θάνατο. Μόνο ο Θεός μπορεί και η ζεστασιά που χαρίζει μέσα από την αγάπη Του.

Τον νιώθω κοντά μου, προστάτη, σύμμαχο και συνοδοιπόρο σε αυτά τα τελευταία βήματα προς το αιώνιο ταξίδι. Αυτός μου χαρίζει την δύναμη και το κουράγιο να αντέξω και να παραμερίσω τους πόνους ώστε να απολαύσω το πολύτιμο δώρο Του.

Αν όλα αυτά ήταν ένα κακόγουστο αστείο, θα γιόρταζα τα εικοστά δεύτερα γενέθλια μου σε μία εβδομάδα ακριβώς. Όμως ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μου. Για επτά μέρες η ταφόπλακα θα αναγράφει 21 ετών με την φωτογραφία που θα επιλέξουν οι δικοί μου. Αχ άδικη ζωή. Σίγουρα είμαι τόσο ψυχαναγκαστική που θα ήθελα να ζητήσω από την μητέρα μου να αναγραφτεί το είκοσι δύο αφού ακούγεται πιο όμορφο και είναι και ζυγός αριθμός.

Το πρωί ξύπνησα αγκαλιά με τον μικρό μου αδερφό, ο οποίος είδε εφιάλτη το βράδυ και εκτόπισε τον Νίκο στο πάτωμα. Στην αρχή της εβδομάδας των γενεθλίων μου πάντα ο μικρός μου αδερφός ήθελε να κοιμάστε αγκαλιά για να αφήνει το πρωί γλυκάκια, ζωγραφιές και δωράκια από την πλευρά του κομοδίνου μου. Αν μη τι άλλο ο μικρός θα γίνει το καλύτερο αγόρι, ο καλύτερος σύζυγος και πατέρας που θα μπορούσε να έχει μια κοπέλα. Θα τον καμαρωνω από ψηλά και θα τον καθοδηγώ με όποιο μέσο διαθέτω. Γύρισα το κεφάλι μου προς το ξυπνητήρι και είδα ότι έχω ακόμη 20 λεπτά να ξυπνήσω. Δίπλα του υπήρχαν δύο σοκολάτες ιον και μια ζωγραφιά με δύο παιδιά να κρατιούνται χέρι χέρι, έναν ήλιο στην γωνία και ένα σπίτι στα αριστερά με τετράγωνα παράθυρα. Ο καλός μου με λατρεύει και τα γενέθλια μου του προσφέρουν τρελή χαρά όπως και μένα. Όμως δεν θα προλάβαινα μα τα γιορτάσω μια τελευταία φορά.. εκτός και αν.. το χαμόγελο μου άστραψε και έτρεξα επάνω στον Νίκο.

《Ξύπνα ξύπνα!》Άρχισα να τον φιλαω εναλλακτικά στο κάθε ένα μάγουλο ως ότου αντίκρισα τα πανέμορφα ματάκια του. 《Θέλω να γιορτασουμε τα τελευταία μου γενέθλια όλοι μαζί..》του ψιθύρισα και εκείνος κούνησε συγκινημένος το κεφάλι του.
《Δεν σου χαλάω χατήρι μπισκοτάκι.》Μου απάντησε και φίλησε απαλά το μάγουλο μου.

Last Wish ✔Onde histórias criam vida. Descubra agora