@channiebhang
okulun rastgele günlerinden bir gün seni kantinde tek başına otururken görmüştüm. lee minho, nedense bu beni olması gerektiğinden fazla üzmüştü. o gün yanında o çokça okuduğun kitaplarından da yoktu. yanında gezinen o alt sınıflardan da yoktu ve bu beni kırmıştı, minho, ani bir cesaretle yanına gelmek için ayağa kalkmıştım. belki de rastgele konulardan bahseder gibi sevdiğin şeylerden bahsederdim. belkide sana bir sonraki tiyatro gününü sorardım, pencerenin önünde yetiştirdiğin lale'lerden ya da o sevdiğin kitaplardan birkaçından konular açardım her şey bir tesadüften ibaretmiş gibi. yalnız olduğun düşüncesini bir kenara itebilecek her şeyden. ama sonra, minho, ben ayağa kalkmışken yanına gelmek için, yanına gelen kişiyle yeniden yerime oturmuştum. o gün kalbim çok kırılmıştı, biliyor musun? ilk defa buna cesaret edip yapmadığım için mi yoksa yanına oturan yakışıklı çocuğa güzel güzel güldüğün için miydi emin değilim. sadece üzülmüştüm. çünkü ben, senin benimle olamayacağını çoktan kabullenmiştim ama seni bir başkasıyla olduğun düşüncesini hiçbir zaman düşünmemiştim. o çocukla sevgili olmadığını biliyordum elbette, ama bu gerçekle yüzleşmek o an yüzüme çok güzel bir şekilde vurmuştu ve ben sadece önüme dönüp senin geçenlerde okuduğun kitaplardan birini okumaya devam etmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i never knew || minchan
Fanfictionbang christopher chan, sevdiği çocuğa içini dökmekten kendini alıkoyamaz.