i never knew || minchan

6

@channiebhang
aptallığıma denk geldiği bir gün günlüğümü okulda unuttuğumu farkettiğimde, ertesi gün olmuştu bile. onu geri almak için sabah çok erken saatte sınıfa koşup içeri girdiğimde, seni, onu okurken bulmayı beklemiyordum. yaşadığım o an, seninle ilgili kafamda kurduğum binbir senaryo arasından, hiçbirinde yoktu, minho. bu yüzden hazırlıksız yakalanmıştım, lee, ve ne diyeceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. o an ne diyeceğimi bilemedim, tedirgin olmuştum. okuduğun için değildi, lee, bunun için sana hiç kızmamıştım. aksine onu okumaya en çok senin hakkın vardı. çünkü ben senin hayatının, senin istemediğin ve haberinin bile olmadığı binlerce yerinde var olmuştum. okuduğun için sana kızmaya hakkım yoktu. ben sadece tedirgin olmuştum, çünkü minho, hakkımda yanlış düşünmeden korkmuştum. ben senin gizli sapığın ya da onun benzeri bir şeyin değildim, minho, hiç olmadım. sınırımı aştığım yerler elbette vardı, seni haddinden fazla sevmek gibi, ama hiçbir zaman senin kişisel alanına girmemeye çalıştım.seni rahatsız etmekten hep kaçındım. kendimi sana hiçbir zaman belli etmedim rahatsız olmaman için. ve sen o an karşımda elinde günlüğümle durup, garip bir ifadeyle bana bakarken, bunu sana nasıl söyleyeceğimden emin olamamıştım, lee minho, bu yüzden sessiz kalmayı seçmiştim. defteri bana uzatıp, "senin sanırım." demiştin bana. başımı saklamıştım sessizliğim hüküm sürmeye devam ederken. yerinden kalkıp bana doğru ilerlemiştin ve defteri bana bırakıp kapıya doğru ilerlerken bana söylediğin ilk şey, "dori için teşekkürler." olmuştu.