ENHA FANFIC SERIES 3:Accidentally Inlove

Chapter 5

"Miss Elaina we're already here."Agad akong napabalikwas ng marinig ang tinig ng isa sa mga men in black.

I sighed bago tuluyang lumabas ng sasakyan. Mula sa labas ay tinanaw ko ang mansion. It's been a while.

Ng tuluyang makapasok sa mansion ay saka ko lang napansin na maraming nagbago sa mga designs pero naroon parin ang pagiging elegante ng mga iyon. Paniguradong si dad ang pumili sa mga designs na iyon.

Nadatnan ko silang nasa sofa and based on their reactions,they are absolutely waiting for me. Para bang sigurado na silang ngayon ang balik ko sa mansion.

"Burn all her things."My dad commanded. Agad na kinuha ng mga ito ang mga bitbit kong bag at saka ito dinala palabas ng mansion.

"That's to much."Pagrereklamo ko. "I'm already here,why you have to do it."Now anger is evident on my voice.

"Kung hindi ka pa nahanap ng mga men in black ay wala ka naman talagang balak bumalik. Am I right?"He interrogated me.

"Kahit naman anong takas ko ipapahanap niyo pa din naman ako hindi ba? Kahit kelan hindi niyo naman inisip ang nararamdaman ko. You're always thinking about you're stupid business. It's always that money that matters to you,hindi ba?"

Now I read the anger on his eyes,pero hindi ako nagpatinag. "That's what you learn from running away."He said and was about to slapped me when my grandpa stopped him.

"Stop it Edward!That's too much."Suway ni lolo kay dad.

Hindi ito makapaniwalang tumingin kay lolo."That's why this girl became stubborn dahil pati ikaw kinakampihan mo na din yan. What makes you change your mind,dad?"

My grandpa sighed."You're being to much, Edward."

Again my dad stares at me with madness on his eyes. "You're so useless."He said at tuluyang tinalikuran kami.

"I'm sorry,about it."Hindi ako makapaniwalang tumingin sa lolo ko.

"Y-you're not mad at me?"I asked with confusion.

"Hindi ako galit sayo,apo. Galit ako sa sarili ko, because of me you're life being miserable."He said with his teary eyes.

Siya ba talaga to? Bakit bigla siyang bumait sakin? Lolo....

"L-lolo...."Napayakap ako sa kanya at doon humagolgol.

I feel him hugged me back. "I'm sorry.... I'm so sorry that you have to experience this. It's all my fault..."Nararamdaman ko ang pagtulo ng mga luha sa balikat ko.

"It's not you're fault,lolo."I said while still hugging him.

"Let's go,and eat. I know you're hungry."Pag aaya niya at saka iginiya ako papunto sa dinning.

"Welcome back,Miss Elaina."
Sabay sabay na bati ng mga maids sakin. Nag bow din sila samin,isang ngite lang ang itinugon ko sa kanila.

"Tomorrow, we're going to Mr. Howard and talk about the fixed marriage,para hindi na matuloy. I know you don't to be married with his son."Lolo said while we're eating.

Bigla akong nabuhayan ng kaunting pag asa. "Really?Thank you so much lolo."Hindi makapaniwalang ani ko at tumayo sa kinauupuan ko para ulit ay yakapin siya.

"Yes,but for now let's eat."

Matapos kumain ay agad akong nagtungo sa room ko. Ganoon padin ang hitsura ng mga ito. Na miss ko din ang kuwartong ito. Sobrang tagal na din pala simula umalis ako.