Gel Ya Da Git -BxBxB

0.7

Yazım yanlışları varsa sorry aşklarım uzun oldu biraz gözümden kaçmış olabilir.

Keyifli okumalar..🤍

"Hadi artık Eylem'im gel şuraya." Efe'nin hafif sinirli sesiyle hazırladığım abur cubur tepsisini kucağıma alıp koşar adım salona ilerledim.

Yediğimiz yemekten sonra film izlemek için eve gelmiştik.

Buğra televizyonun hemen karşısında duran L koltuğun köşe kısmına sırtını yaslamış Efe de onun göğsüne uzanmıştı.

İkisi de seçtikleri filmi başlatmak için benim gelmemi bekliyordu. Buğra'nın çok sabırsız oluğunu düşünmesem de Efe'nin fazlasıyla hevesli olduğu belliydi.

"Geldim,tamam." elimde ki tepsiyi önlerine çektikleri masaya yerleştirip kendimi koltuğa atıp arkaya yaslandığımda Buğra gözlerini bir müddet üzerimde tutsa da bir şey söylemeden filmi başlatıp televizyona odaklandı.

Efe film başlamış olsa bile gözlerini üzerimde gezdirmeye devam ediyordu. Bakışlarımı ondan ayırmadan kafamı hafif oynatarak televizyonu işaret ettiğimde yaptığı şeyin farkında değilmiş gibi hızla televizyona döndü.

Buğra'nın hafif öksürüp küçük kıpırdanmasıyla Efe bakışlarını ona çevirmiş daha sonra bir şeyi yeni fark ediyor gibi panikle ayaklanıp arkasına yaslanarak oturmuştu.

Buğra da hafifçe boğazını temizleyerek oturduğu yerde kayıp bize doğru gelmiş ve o da bizim gibi düz oturup sırtını arkaya yaslamıştı.

Üçümüz de ip gibi yan yana dizilmiş  şekilde oturuyorken odağımız televizyondu. İnanılırsa tabii.

Yanımda hafif bir hareketlilik hissettiğimde başımı çevirmeden çaktırmadan yan tarafıma baktım.

Efe bana daha çok yaklaşmış otururken başını Buğra'ya çevirmiş el kol yaparak bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Buğra ise boş gözlerle ona bakıyordu.

Dikkatimi tamamen televizyona geri çevirdiğimde Buğra sertçe bir nefes verip hafifçe hareketlendi.

Benim hislerimi bile bilmiyorken Efe ile olan yakınlığımızdan rahatsız oluyor olamazdı değil mi? Lütfen olmasın.

Kendimi tutamayıp tekrar yan gözle onlara baktığımda Buğra'da Efe gibi benim tarafıma kaymış kolunu yaslanma yerine uzatmıştı.

Efe'nin tamamen dibine girdiği için kolu benim sırtıma doğru kaymıştı. Dikkatimi direkt televizyona odaklayıp dizlerimi kendimi çekerek kollarımı etrafına sardım.

Kısa bir an için de olsa başımı dizlerime gömerek gülümsedim. Bu küçük şey bile mutlu olmama fazlasıyla yetiyordu.

Başımı tekrar kaldırdığımda Efe'nin de başını eğmiş dizine yaslanmasa da benim gibi durduğunu gördüm.

"Ne oldu Eylem'im sıkıldıysan kapatalım diyeceğim ama izledikte sayılmaz hemen nasıl sıkıldın ki?" telaşla dizlerimi düzeltip eski konumuna getirdim.

"Yok sıkılmadım. Sıkılmam zaten. Öyle anlık şey oldu. Bir şey yok." telaşla konuştuğumda Buğra'nın dudağı hafif yukarı kıvrıldı ama hemen eski haline geldi.

Arkama doğru uzanmış olsa da bana temas etmeyen eli hafif bir şekilde kısa bir anlığına enseme değse de anında teması kesilmişti. Gözlerim istem dışı kapansa da direkt kendimi toparlayıp gözlerimi açtım.

Efe hiç çekinmeden suratıma bakarak gülümsedi. " Hee Eylem sıkılmamışsın hiç belli." tekrar güldüğünde önüme döndüm.

Saçma sapan utanma tutuyordu beni bu adamların yanında.