Na końcu świata żyłam ja
Gdzieś tam w oddali gdzie mieszka strach
A obok niego życia brak
Szukam nadzieji gdzie jest jej ślad?
Znikła po burzy kiedy dudnił wiatr
Słona rzeka zalewa nas
Kwas wyżera z oczu blask
Miłość w nienawiść zmienił czas
Na choryzoncie ponura mgła
Przez urojenia moja duma oślepła
CZYTASZ
"Wiersze smutnej nastolatki"
Thơ caWszystko co zawarte w wierszach to moje przemyślenia i wewnętrzne rozsterki. Mam nadzieję że moje wypociny wam się spodobają. Buziaki ~Hopex ♡
